کمی امید می خواهم از اون خوش باوریهایت به فرداتو

همش حس می کنم گم کرده ام آغوش دستاتو

عبور اشک چشماتوحضور گرم لبهاتو

نمی فهمد چرا قلبم غمت تو عمق چشماتو

یه کم کم دارم از اون تندی عطر نفسهاتو

گرفته یاس گریبانم نمی دانی نمی دانم

کمی امید می خواهم از اون خوش باوریهایت به فرداتو

پرستو ها که برگردند کمی آرومتر میشم

و شاید حس کنم اون عشق مخفی توی حرفاتو

خدارو چه دیدی شایدم که عاشقت گشتم

همون تسکین که می خواستی فراموشی درداتو

بسه بیشتر نکن لوسم تو می دونی و می دونم

نمی تونم ببینم قطره اشک . توی چشماتو