دست من نیست نوشتن چه نویسم؟ که نوشتن ساده نیست

دست من نیست نوشتن
چه نویسم؟ که نوشتن ساده نیست

آنچنان راهِ درازیست
که کارِ هر پیاده نیست

آن گذرگاه که دَر، دَرک و خِرَد
آنچنان بِکر، که به مسیرش
هیچ گونه جاده نیست

چه نویسم؟ که مرا اِراده نیست
قلمی به دستِ من
قدرتِ نوشتن، از منِ پُر اِفاده نیست

قَلَم اَندر دستِ من رَمیده نیست
می سرایم، که حِسّ و حالِ من سُرودنیست

مینویسم که نوشتن، ثَمَرِ حُرّیَت و آزادگیست
ذهنِ من گُشاده و رَها
بِدور از اِسارت است و بَردِگیست

من بِدان چه مینویسم، خودمم در عَجَبم
نه که این تحریر، از منِ حقیر
مَدَدِ خدا به من سُتودَنیست

مینویسم که جُملِگی فانی ُّ
آنچه باقیست
این نوشته ودست خط
زِ مَن به یادگاریست