ای آزادی

ای آزادی
 ای گوهرِ گلرنگِ ثمین آزادی             ای تاجِ دلارای زمین آزادی
 ای ماهِ ستاره بر جبین آزادی         ای اشکِ چکیده از یقین آزادی
    ای وعدۀ ربِّ عالمین آزادی     
من منتظرم که وعده فرجام شود
 در پرتو تو درد و دوا شیرینند     با عشق تو گل ها همه عطرآگینند
بی دولتِ تو قند و عسل سرگینند   عشاق تو پرکنده و شمع آجینند
 مرغان چمن گرفته وغمگینند
 تا رایت تو زینتِ هر بام شود
ای مقصدِ دیرپای مردانِ نظر        ای شاهدِ سربریده دربرّ و حَضر
 ای غایتِ آرزوی انواع بشر           ای بهرِ ددان و دیو آهنگِ خطر
 ای حلقۀ مفقوده به هنگام ظفر
 کی جوهر تو مرهم آلام شود؟
 گرسایۀ تو به روی هر بام افتد       معجون لبت هرآنکه را کام افتد
گر توسنِ تو به مردمی رام افتد      بختی بزند که سکه در جام افتد
 وقتی بشود که دیو در دام افتد
 این هدیه برای همه فرزام شود
آنجا که تویی ارم بپا می بینم       قدرِ بشر و نور خدا می بینم
 امنِ سخن و سخنسرا می بینم    بهرِ همگان نان و نوا می بینم 
تندیس بتان ز سر جدا می بینم
 اینگونه جهان به کام پرهام شود