نکند که جان دهم من زفراق و کج خیالی

به تو من نیاز دارم که غم از دلم بر آری

به کویر تشنه جانا چه شود شبی بباری

همه است آرزویم که تو بر دلم نشینی

نکند که جان دهم من زفراق و کج خیالی

زده ای به غمزه تیرم ز دو چشم تو اسیرم

نه جفا روا نباشد من و درد این خماری

همه راه را زعشقت شب و روز طی نمودم

که ستانی از سر و رو . سر سوزنی غباری

دل من خراب عشقت . چو خراب کرده ای دل

ره عافیت حرامت . اگرم به خود سپاری