نگارستان

دیگر دلتنگت نمی شوم
نامه ای که امضای تو باشد
نمی خوانم
حتی در خاطره هایم 
نمی گنجانم
وقتی 
از چشمانم ، آفتاب 
قطره ، قطره، 
بر روی گلبرکهای سرخ گل محمدی
می افتاد 
و
هربار بیشتر
بوسه های
داغتر از آفتاب را؛بر لبانت می نشاندم
و
برگونه هایت هم
خط لب قرمزم ، می افتاد 
نمی فهمیدی
خواهم رفت
از جمع مهرو ماه و ستارگان
آنوقت
به دنبالم می آیی
تا
درنگارستان پیدایم کنی
دیگر ...هرگز
خاکم....توتیایِ چشمانت 
نخواهد شد

کبری یوسفی