مادر

سرمهء چشمم کنم من خاک زیر پای تو
من بلاگردان تو بر جانِ من غم های تو

برخودت کردی حرام آخر خوشی را مادرم
غیر خوشحالی من دیگر چه شد سودای تو

تا تو را دارم چه محتاجم به اعجاز خدا
دل تصلای من آخر یک نظر سیمای تو

مایهء آرامشم شمع و چراغم ماه من
خاک بوس در گهت مادر منم شیدای تو

مهربان است هر کسی امّا تو چیز دیگری
من خدا را هم نخواهم لحظه ای در جای تو