می دونم

نمی دونی که می دونم چشات درگیره چشماشه
بذار راحت بگم خوبم ،تو دستات عاشق گرمای دستاشه
دارم آروم و آسوده خودم رو دست افیون غمت می دم
خودت میگفتی دیوونه،تو رویاهام تورو من با خودم دیدم

چه فرقی میکنه دیگه ، بذار من آخرم باشه
نیار حتی به روتم که ؛ نمی خوام مشت تو واشه
تو و یک عمر طولانی و عشقی که منو سوزوند
نمی خوام حتی یک لحظه خدا هم جای من باشه

صدای خسته ی گیتاره و دستایی که تا فردا و فرداها
باید درگیر فالشی صدای کوک ناکوک خودم باشه
بذار این سمفونی شوم دلچسبی که  چسبیده به دلتنگیم
 تو بغض من رها باشه ، به چشم گریه هام واشه

11/03/91
tehran
arian pars