چراغ ،چهار راه های سر در گم

افکار مبهم فانوس

چشمهای خیره

سایه های ملتهب

حرفهای تلنبار شده

هیاهو

حسرت

ساعتهای پخش شده

چراگاه های لبریز ازدحام

سنگهای پران

تیرهای چراغ برق بی پرنده

چهار راه های سر در گم

ذهنهای متراکم

جاده های  به خواب رفته

تیرگیهای بی پایان

التهاب زخمهای بی بصیرت

پنجه های مشت شده

صورتکهای در هم کشیده

تنهایی

پارکینگهای چند طبقه –

-آدمهای بی هویت

سر گردانی ،

در ازدحام  خورشید های بی نور

پنجره های بی سرانجام

دستهای بی تمنا

شیطانِ

هنوز بی سجود

چند صد هزار پیامبر

انسان تباه شده

.

.

.

خدای ....ِ