ستاره من

ستاره من
ستاره تو
ستاره ما
ستارگان کجایید؟
دیروز بربامهایمان میدرخشیدید
امروز نورهای شهر درخشنده تر ازشمایند
دیروز در زیر نورتان ره گم نمی کردیم
امروز زیر بارش هزاران نور رنگین,
ره که نه
دلمان هم گم شده
دیروز از شاخه های درخت بالا میرفتیم و
سبد سبد از خوشه اتان می چیدیم
امروز بربالای بلندترین برج
سبد سبد دود
هیاهوی آلوده
نور آزاردهنده ماشینها که ازپی هم
در خطی دایره وار حرکت می کنند می چینیم و
باز در اول راهیم
دیروز پیاده رقصان میرفتیم
امروز پیاده گریان میرویم
به کجا به ناکجا آباد ی در بستر زمین
گرداگرد دنیای هراسان
هراسان از سرگشتگی
گریزان از خلوت تنهایی
اما درخلوت خویش نیز تنها نیست
خسته از روز وشب تکراری
خسته از بی ثمری
درپس این همه سودازدگی
کورسوی امیدی دردل او بیدار است
کورسوی ستاره ای که مدام
به تمنای دل اونزدیک است
ستاره درهمین نزدیکی است
اما دل او , دور ازاوست
دلمان چشم براه
چشممان خیره گر روشنی ستاره پر نور است
تا که زمغرب ظلمت طلوع کند
ودل سرگشتگان از انتظار بیرون آید
هرجمعه بسی بسیار دل در گروت داریم
ای ستاره زهرا دل در کرمت داریم
در وادی ما جززور چیزی نمی ارزد
ای صاحب این شوکت دل در کرمت داریم