کجایی؟!

چه زیبا بود روزِ اولینِ آشنایی!
تماشای تماشایی ترین کارِ خدایی

به چشمِ سالنامه، سالیانِ سال بود و
به چشمِ من، همین امروز بود آن دلربایی

من و شب های گیلان، زیرِ باران، در بهاران
کجا آید به اندیشه، زمستانِ جدایی؟!

پریِ پاکزادِ پرنیان پوشم! کجایی؟
که تکرارش کنی آن دلبری ها را، کجایی؟

بیا؛ دل آر و دل آرا کن این دل را، دل آرا!
که "شهرامت" شده رامت وَ در بامت هوایی

شاعر: شهرام مؤدب