جاری در سکوت حق

سکوت شد دوباره و سکوت یار هر شبم
همیشه کرد درک چون کسی نبود در تبم
هزار ها که رفته و قناریان که سوخته
و خنده ای که یخ زده کنار غنچه لبم

میان خاطرات خسته ی خیال خیس من
نشسته روح جاودان مرد مرده در وطن
کمی نمانده تا که مثل ماه مست می رسد
به فکر کوه و دشت های پر ز عطر یاسمن


دوباره خلق می شود شبیه ابر آسمان
و می رود کمک کند به پیشرفت بادبان
و می رود که شاید از کسی میان عاشقی
سوال مهربان شود ز راز و رمز عاشقان


نگفته جز حقیقتی که خوانده در سکوت ها
به یاد گفته های در دل همه قنوت ها
کسی ولی نمی شود شبیه آن نبی بشر
دلش گرفته سخت از هجوم عنکبوت ها


کسی نمانده در غمش بجز کتاب رهنما
نخوانده جمله ای بجز کتاب معجز خدا
همین بس است تا که روح جاودان در بدن
رها شدست از همه فتاده گوشه ای جدا

دلش پر از گلایه نه گل است نور میدهد
رز سفید باغ را همیشه شور میدهد
دوباره سبز میشود دوباره غنچه میدهد
دوباره باغبان حق به او غرور میدهد .

۹۷/۹/۱۰