کوچ غریبانه
گـــذشت از ما وگـفـتا فرصتی نیست
وَ کــس را بهـــرِ دیدن فرصتی نیست
درآن مــنـزل که عـقـل از دل گریزد
بــــــرای اهـلِ معنا عـــــزّتی نیـــست
اگر دلـــــــبر نــبـــاشد دل چه ارزد؟
دل آرام ار نــبا شــد راحـتی نــیـســت
بیــــــابان در بیــــــابان راه درپـیـش
چه صـحرایی ؟که آن را غایتی نیسـت
غریبانه ز ما کوچــــــــــــید معشوق
بپا خیـــــــــــــزید آیا همـّــــتی نیست؟
حریفان جملگـــی سرمستِ وصل اند
چه لاف عشــق وقتی غیــــرتی نیست؟
گشاید چون نقاب از چهره دلبــــــــر
به گرداگــــــــــرد عالم محنتی نـــیست
اگر چه ره دراز و پای لنگ اســـت
دلیلِ ره چو باشـــــــد وحـشتی نیســـت
...وَمی کوچم به منزلگاهِ دیــــــــگر
که عاشق را در آنجا غــــــــربتی نیست
بمان ای عشــــــــق در دلها همیشه
که مـــــهـمان را بَرِ ما زَحمتی نیســـت
...وَ حق با او بُــــوَد زیرا در اینجا
برای عشق و عاشق حـــــرمتی نیســت
کرج- محمد علی جعفریان(عاشق)-10/12/1378
عارفانه و زیبا ست