شمیم عود

اگر صدای نالۀ  بلبل  ز باغ می آید            
   اگرهوای ابری و بوی فراق می آید
اگر بجای نغمۀ قمری ز بام همسایه              
  نوای آه و شیون و سازِ شقاق می آید
اگر شبانه طرۀ خورشید را تراشیدند             
   سپیده در رثای قمر بی چراغ می آید
اگر بروی بام سیاهی ستاره می چیند             
 نظر برای نان و نوا با نفاق می آید
اگر صدای جَرَس اشتران نمی پیچد             
   اگر که کاروان ز ره افتراق می آید
اگر ز غفلت این کاروان خواب آلود              
  شکر به کام راه زنان اتفاق می آید
اگر کبوترانِ وفا کوچ را پسندیدند              
   پیامهای لشگر شب با کلاغ می آید
اگرکه برکه  تهی از اشک آسمان گشته            
     ازآن بسان دشت نمک هُرم داغ می آید
اگر سبو و ساغر صهبا به خاک افتاده               
     اگر توان و طاقت مینا به طاق می آید
مأیوس مشو که دگربار با سخاوت باد              
  شمیم عودِ تازه به این کهنه باغ می آید   
دوباره کیارش برنا سوار اسب شرف                
      شبی کمان و تیر به کف با یراق می آید      
پرندگان شهر دوباره ترانه می خوانند                
   از آسمان دهکده بوی وفاق می آید
کبوترغریب با بال های پاک و سپید               
   طواف بامِ خانۀ خود را سراغ می آید 
دوباره رنگ خنده به دیوارِ خانه میپاشد              
   دوباره ماه گمشده ام  ازمحاق می آید