شیدا

افتاده به سر شور تو ،شیدا نتوانم        مجنونم و از فکر تو منها نتوانم    
در فکر من افتاد که این ره بگذارم        شد جلوه گری آن رخ زیبا، نتوانم
هر چند نباشم به رهت ثابت و هوشیار        برخاستم افتادن برجا، نتوانم
من می روم و لحظه به لحظه به امیدی    دل کندن از این حاشیه تنها، نتوانم
با مشت بر این سینه بکوبم که میآسای        امروز برون باشی و، فردا  نتوانم
ای جان جهان حجت حق صاحب دنیا        من سوی تو می آیم و سکنا نتوانم
دستان تو چرخنده این چرخ خدایی است    حاشا نکنم گله و حاشا نتوانم
گویند به من دست کش از عشق دلارام    آرامش من تو و تو تنها، نتوانم
فردا چو رسد دست من و دامن پاکت        برخیز و بلندم کن و از جا، نتوانم
آنجا که همه دست به دامان خدایند        بی تو نشود رفت به آنجا ، نتوانم
عمری است که من می گذرم تا به سرانجام    "شیدا"یم و ازفکر تو منها نتوانم