پنجشنبه ۱ آذر
پِریشُونی شعری از مریم غریبی
از دفتر پروانگی نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۴ آبان ۱۳۹۶ ۰۲:۳۰ شماره ثبت ۶۰۴۰۴
بازدید : ۴۸۷ | نظرات : ۱۷
|
آخرین اشعار ناب مریم غریبی
|
پِریشونُم خُدایا
نه جونی دارُم به تن
نه نایی به پا
که عظمی کُنم سیی رفتن
از ای دیار بی یاور
ای یار مُو
دلدار مُو
رفتی بی خُداحافظی
از خونهٍ دلی که
خیین به دِلِش کِردی
که بی تو سیش نِمونده
حالُ احوالی
پ.ن:
درود به همه شاعران و ادیبان ایران زمینم
خرسندم در کنار شما استاید سرزمینم درس می آموزم .
بزرگانم شعر کوتاه پریشُونی به گویش محلی بوشهری نوشته شده است که زبان مادری من میباشد ،البته امیدوارم توانسته باشم گویش بوشهری را در شعر درست بیان کرده باشم ،از شاعران بزرگ بوشهری بخاطر جسارتم عذرخواهم.
نوشتن اشعار به زبان بوشهری آرزوی شیرینیست که همیشه به دل دارم که اولین شعر کوتاهم را به رشته تحریر درآورده ام ،
امیدوارم لذت ببرید
اصلاحات به کار آمده در شعر 👇👇👇
خیین : خون
مُو : من
سیش : برایش
سیی : برای
نِمُونده : نمانده
این شعر تقدیم به همه شما ادیبان سرزمینم
|
|
نقدها و نظرات
|
درودها استاد بزرگوار بله واقعا سخته منم خیلی تلاش کردم تا بتوانم گوشه کوچکی از گویش زادگاهم رو به بنگارم سپاس از لطف و بزرگواریتون زیبا نگرید استاد | |
|
درودها استاد زیبا نگرید سپاس از مهر حضورتان بزرگوار تشکر که به مهر می خوانید همچنین شما برقرار باشید | |
|
درودها برادر بزرگوارم زیبا نگرید تشکر و سپاس از لطف و مهر شما استاد بزرگوارم | |
|
درودها بزرگوار عالی نگاه شماست بزرگوار | |
|
درودها برادر بزرگوارم زیبا نگرید سپاس که به مهر می خوانید | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.