رفیق

درد من جان بر لبانم می کند

تیر غم هر دم شکارم می کند

نالم از دست رفیق و آشنا

او خیانت من محبت می کنم

من چو خواهم رفت از این خاک غریب

از میان مردم ، مردم فریب

خود بمانند و خود و این رسمشان

می شوم تنها ولی دور از فریب

بودنم تنها و بی کس بهتر است

بهتر از چشمان گریان و تر است

گر چنین باشد وفا و دوستی

بی رفیقی از رفاقت بهتر است

(احمد)