روح من می آید. . .

روح من می آید. . .
از پس بیرق سرخ. . .
از دل خونابه ها. . .
به تن مشتاقم. . .
دل عاشق دارم. . .
که برای ناله های کودکان میمیرد. . .
دل عاشق دارم. . .
که هوایی هوای یار است. . .
روح من می آید. . .
از دم الهی گلوی تو. . .
اربابم سر ما فدای تو. . .
بوی تو پرشده در کوی و گذر. . .
باید امروز تو را نفس کشید. . .
در میان این سیاهی و غبار. . .
دل و جان و بدنم میسوزد. . ‌
از نوای العطش های کسی. . .
نام او"رقیه"است. . .
مرغ پر شکسته ایست. . .
دختری سه ساله است. . .
راوی مصیبت است. . .
خیمه هایی که به آتش زده شد. . .
گوشواره ای که از گوش فتاد. . .
سرتیز نیزه ها. . .
که سر خورشید عالم بشکافت. . .
روح من می آید. . .
بعد از آن مرگ غریب. . .
در درون ظلمت غلیظ شب. . .
من که شرمنده ی خون تو شدم. . .
دارم اما امّید. . ‌.
گوشه چشمی به من خوار کنی. . .
بوی عطر حرمت هرجا هست. . .
همه دنیا و جهان کرب و بلاست. . .
از سر بریده ات. . .
از تن چاک و چاک و خونی ات. . .
مانده یک عمر. . .عزت و شرف. . .
مانده یک نام. . ."حسَین"
که بسی باعث شور عالم است!

 

برای اربابم. . .آن که باج نداد و سر داد. . .

 

"محمدحسن ایوبی"

۱۳۹۶/۷/۲