تنهايي با خدا

صداي وزش تند باد در گوشم زمزمه اميدي را ميدهد،بر روي سبزي زمين تو درازا در فكر عميقي فرو رفته ام،دستان تو موهايم را نوازش ميكنند،چشمانم تاريكي بينهايتي را در آسمان ابري تو دنبال ميكنند،با هر نفسي كه مي كشم،گرمايي،سرديي كه تمام جسمم را يخبندان كرده است,از بين ميبرد،تو تنها شنوده اي كه حرف هايم را بي قضاوت بگوش مي سپاري،تو تك اميدم در اوج نا اميدي هست خدا…