احساس می کنم گرفتارِ من تویی

احساس می کنم گرفتارِ من تویی

در شهرمان رونقِ بازارِ من تویی

در خوابِ تو آمده بودم پرنده وار

آخر گلم کوچه ی بیدارِ من تویی

من سبز می شوم وَ تو آبی ترین گلی

در مزرعه شوکتِ بسیارِ من تویی

در مکتبم هست که با تو شوم خمار

آخر همان دیده ی بیمارِ من تویی

من را صلیب نیست برای شکفتنم

در آتشم سایه و هم دارِ من تویی

خرمایِ شط لعلِ لبِ تو گرفته است

بَرده به من بوسه که غمخوارِ من تویی

در باغِ ما بلبلِ دریا به خواب شد

برخیز که آن ابرِ پرستارِ من تویی