فکر برگشتن باش

تو خیابونای این شهر بی تو پرسه می زنم

دیگه از عطری که دادی به خودم نمی زنم

به گلایِ رزِ سرخم حس خوبی ندارم

روی آهنگای شادم دیگه لب نمی زنم

عصر هر روز به همون کافه میرم اما تکی
جلو دوستام گاهی لبخند می زنم سرسرکی
گاهی احساسمو پیشِ عقل به چالش می کشم
سرمو گرم می کنم با این چیزایِ الکی

*یکی اینجاست که کلافِ زندگیش،بعد رفتنِ تو سرگردونه
یکی اینجاست که تموم لحظه هاش،سرده بی تو عصر یخبندونه

دیگه وقتش شده که برگردی،چی تو دنیا ارزشِ رفتن داشت
در خونه بازه من منتظرم،فکر برگشتن باش،فکر برگشتن باش