چند کوتاه....

بهار؛
یعنی:
مهربانی...
سرور جوانی...
شور زندگانی...
بهار که می آید،
با خودش مهر می آورد؛
عشق می آورد؛
شور و نشاط می آفریند،
در دشت باور من...
گلبرگ احساس می نشاند،
در گلخانه ی قلبم...
من از بهار،
جز مهر و عاطفه؛
جز سبزی اندیشه؛
و جز شمیم احساس؛
چیزی ندارم در یاد...
بداهه:
زهرا حکیمی بافقی
96/4/15
تقدیم به:
دختر خوب لحظه های مهربانی؛
شور و نشاط سایت شعر ناب؛
بهارک نازنینم که به جای دختر نداشته ام، دوستش دارم. خیلی زیاد...

تازه متوجه پست جدیدت شدم.
چقدر سورپراز شدم بهارک نازنینم!
درود بر قلب مهربان سرشار از احساس و عاطفه ات نازنینم.


نوبهاری سرزمین عشق را؛
جز بهاران نیست در اندیشه ات!
شد مرامت عشق و احساس و صفا؛
جز که خوبی ها نباشد پیشه ات!
باش در هر لحظه با من چون درخت؛
تا که خوبی ها دهد بر، ریشه ات!
زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)
تقدیم به بهارک مهربان سایت شعر ناب
بداهه ذیل پست بانو عجم
96/4/3

از باران احساست،
قطره
قطره
مهربانی می بارد...
بداهه ای دیگر،
تقدیمت بهار مهربانم