تنهایی

ساعتِ قدیمیِ خونه ما

از غمُ تنهایی آروم خوابیده

گُل گلدونِ رو طاقچه خشکیده

انگاری یکی نمک روش پاشیده

دلم از تنهاییام خسته شده

نمی تونم دیگه طاقت بیارم

پُرِ بغضم ای خدا  دلم میخواد

مثل ابرای بهاری ببارم

هیچ کی پیدا نمیشه تو غربتم

دست احساس نگامُ بگیره

هیچ کی همدمم نشد تا دل من

روزی صد بار واسه چشماش بمیره

دلم از تنهاییام خسته شده

نمی تونم دیگه طاقت بیارم

ای خدا یه کاری کن که قلبمُ

یه جایی یه گوشه ای جا بذارم