سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- نوبت مطب ۴- خویشاوندان بی مقصد ۵- آدم و حوّا ۶- هوای هار ۷- ☄️ به من چه☄️ ۸- آدم ۹- غزل شد هنرم ۱۰- تسلیم حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزيکشنبه 4 آذر 1403 23 جمادى الأولى 1446 Sunday 24 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۳۰ شاعر این شعر را خوانده اند
آرمین اسدزاد (الف)،لیلا باباخانی (سما الغزل )،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،فاطمه باقری (سایه)،صحبت پارکی(صُبی)،زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)،بهارک (دختر پاییز)،مجنون ملایری،راد صادقي(حساس)،ابوالحسن انصاری (الف رها)،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،نیره ناصری،حمید رفیعی راد (کوروش راد)،آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)،عباسعلی استکی(چشمه)،اکبر رشنو،محمد جهانگیری،میمنت تولّایی،باقر رمزی ( باصر )،علی غلامی،محمد عزیزی کلهری،مهدی صادقی مود،حبیب رضایی رازلیقی،مجيد حقيقي ( ماهان )،مهدی قربانی( پسر پرت )،زهرا منصوری،احمد آزاد،فاطمه اکرمی دلنگار،عـلــــــــــی رفــیـعــــــــی (امیــــــــــــــد)،حسن حسن زاده
نقدها و نظرات
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۰۹:۲۰
درود   عالی پرمعنا سلام  چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۵:۴۰
درود بر شاعر ارجمند
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۲۰:۲۱
درود بزرگوارزیبا وموثر پر معنی
 جمعه ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ ۱۹:۵۸
سلام و ادای احتراماحتمالا یك شعر کوتاه ا نتخاب خوبی برای یك نقد نباشد.در شعرهای کوتاه شاعر مجالی برای پرداختن به صحنه سازی و کارگردانی ندارد. البته کوتاه بودن شعر در حقیقت یک نقیصه ذاتی نیست اما بدون شک یک ایراد نوعی و تکنیکال است و اصلی ترین دلیل مسئله هم این است که فرصت اجرا و پرداخت را از شعر می گیرد.ما در شعر کوتاه نهایتا با ایماژها روبرو هستیم یعنی به جای استمرار این موقعیت های تصویری یا گفتاری ما با قطع آن جریان سیال ذهن روبرو هستیم. دوره معاصر هم که دوران پایان هنر است و درس‌های استاتیک هگل، بزرگ‌ترین فیلسوف ایده‌آلیست آلمانی را اعلام پایان هنر بر می شمرند و می گویند: به اعتقاد او، هنر دیگر توانایی برآوردن نیازهای والای روح انسان را از دست داده بود و قدرت همراهی با عقل را نداشت. علی‌محمد صابری، نویسنده و مترجم و مدرس فلسفه می گوید؛<<<از خیال که مبدا هنر اسلامی است، می‌توان دو برداشت داشت، یک قوه خیال در ذهن آدمی است که شبه و تصویر را در خود جای می‌دهد و در اصطلاح، حس مشترک نامیده میشود. وی خیال را خزانه حس برشمرد و گفت: اگر خیال تنها به سراغ ارداکات حسی بیاید و محسوسات را به تصویر کشد، عقل را نیز تصرف کرده، آن را استاتیک و حسی می‌کند. اگر خیال، هوش را از حقایق عالم مثال و معنوی بگیرد، آن گونه که سالک سیر می‌کند، ناظر به عالم ملکوت خواهد شد. >>>> "نیّر طهوری، مدرس هنر دانشگاه شهید بهشتی" <<<عقل از دوره هنر عبور کرده و دین که فاصله میان هنر و فلسفه بود را نیز پشت سر گذاشته و به دوره فلسفه رسیده که عقل مطلق است. انسان در این دوره به نهایت شناخت خودش می‌رسد. در همین قرن اخیر هنر به فلسفه هنر تبدیل شد که نوعی شناخت علمی است، زیرا جایگاه انسان تغییر یافت و این تغییر در منشا هنر نیز پدید آمد، هنری که قبلا منشا آن خدا بود. وی با اشاره به عدم وجود تعریف واحدی از هنر در دوره جدید گفت: به همین دلیل هنر در این دوران غایب است. هنر به صنعت هنر تبدیل شد، استحاله‌ای که در آن ویژگی‌های صنعت نظیر تولید انبوه و سودآوری را پذیرفت. طهوری ادامه داد: در دوره مرگ هنر، ذوق هنری در دانشگاه‌ها آموزش داده میشود، زیرا هنرمندان عده‌ای از نوابغ‌اند که دلیل و سرچشمه نبوغ‌شان را نمی‌دانند. بنابراین آثار هنری آنان به عنوان یک ابژه در دانشگاه بررسی می‌شوند تا اصول خلق آنها کشف شود. به این ترتیب نقش سلوک در پرورش هنری از میان می‌رود. وی با اشاره به تغییر معنای زشتی و زیبایی در دوره مدرن گفت: در دوره مرگ هنر، زشتی به آثار هنری وارد میشود، زیرا دیگر فرقی میان زشتی و زیبایی وجود ندارد. زیبایی به عنوان اصل ذاتی هنری کنار می‌رود و به این ترتیب تشخیص این که چه چیز هنری و چه چیز هنری نیست، به پایان می‌رسد. >>> خب با این تعابیر باید گفت در مملکت ما وقت فراوان است و اما شعر ما یا رمانتیسم تغزلی یک جانبه است یا رمانتیسم اجتماعی که طبعا از پرداختن اصل های هنری و علی الخصوص سوبژکتیو و تقدس هنر کلاسیک با اسطوره سازی به عنوان ایجاد الگو نمی تواند سرباز بزند و ناچار است به استفاده از این اشیاء و ایماژها....در حالیکه بنابر عصر ماهواره و فضای دیجیتال مردم مرگ هنر را درک کرده اند اما نمی فهمند چرا و در نظر بگیرید جامعه هنری رمانتیسم ما چه مقدار از عصر حاضر فاصله می گیرد به جای آنکه نواقص هنر غرب را بگیرد با استفاده از محک اصیل اسلام تلفیق نو حاصل از برآیند تفکر انسانی و رشته کلام اندیشه ی وحی را خلق کند البته جامعه ما همیشه دستخوش تغییر و تحول در سبک است و ظاهر و اجرا و هرگز حتی نیما و شاملو و حافظ هم صرفا تغییر در فرم های شکل شعر ایجاد کردند در حالی که الیوت شاعر غرب مثل سایر هم مکتب هایش تغییر در محتوای اندیشه را بوجود می آورند و خودبخود فرم و اجرا هم حاصل می گردد و جامعه غربی را باز می گرداند به سمت خدا و وحدت وجود.....البته این حرف ها همه رویشان به سمت شما جناب پارکی بزرگمهر و بزرگ اندیشه نیست که می دانم نظرات شما را تا حدودی اما مزین شدند به نغمه صفحه اندیشمندی چون جنابعالی و شعر کوتاه هم خودش بحران تفکری عصر حاضر است بهرحال.....درودها......
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۰۲:۴۸
درودها دوست بزرگوارم در چند کلمه، چندین منظومه گفته‌اید! چه هنری از این والاتر؟! دستمریزاد و هزاران احسنت در کانال تلگرام سایت قرار میدهم  چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۰۳:۲۰
سلام استاد گرانقدرم چه کوتاه عمیقی هزاران احسنت  چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۰۹:۴۴
درد ها مشترکندخیابان ها را باید رفت خیابان ها را باید دید درودتان حضرت مهررررررم... به به .........چقدر زیبا و غمگنانه سرودید.. زبان شعری شما را بسیاررررر دوست می دارم...... شاعر و عاشق بمانی...... عاشقانه هایت ماندگار...........مهربان استادم......... ////  //// ///// ////
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۰:۰۱
با سلام جناب پارکی‌بسیارعالی
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۱:۰۲
سلام جناب پاركيبيانتان زيبا بود سرافراز باشيد
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۱:۱۳
سلام استاد و سروربزرگوارم درود هابر احساس پاک شما
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۳:۱۱
تا کی تمام خواهد شد نابرابری های انسانی درود بر تعهد قلم شما بسیار سپاس و درود
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۳:۱۴
در خیابان ها ی تهران همه چیز میفروشندکلیه دل تن ......................... سلام و ممنون از شعر زیبایتان
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۳:۵۳
درود استاد پارکی عزیز و بزرگوارمثل همیشه شعرزیبایی از شما خواندم
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۱۴:۲۹
مهر بانوی بزرگوار غزلبانو خانم بابا خانی متشکرم  پنجشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۵ ۰۵:۱۸
من همیشه با پیام سروده های شما موافقمدرد اجتماع دغدغه ای جزاین نیست
پنجشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۵ ۰۶:۲۱
شاعر فرزانه جناب جهانگیری عزیز با سپاس از لطف حضورتان حقیقت امر این است که بیش از هزار سال است از تیر مژگان و کمان ابر وشاعران نامدار و غیر سروده اند به اندازه معروف صدمن ... این روزها درد در جامعه بیداد می کند همین دو روز پیش بود که شهر دار ی کارتن خواب های خیبان مولوی را زیر گرفت دو کشته و بیش از ده نفر مجروح به جا گذاست...در دنیای سرعت کمتر کسی ست که حوصله ی خواندن قصیده و مثوی و...را داشته باشد و با لسان صدها سال پیش شعر سرودن ...غزل های شما را از آنجا می پسندم که با زبان امروی ست و در واقع می شود گفت پسا غزل است....با سپاس دوباره از الطاف کریمانه ات... سلام  پنجشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۵ ۰۶:۲۳
درودجناب پارکیبسیار عالی دستمریزاد  پنجشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۵ ۰۷:۵۶
سلام و هزاران درود فرهیخته گرامی استفاده کردم قلمتان بی جوهر مباد 
 پنجشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۵ ۱۴:۲۹
خیلی کوتاه ولی پر از حرف
 جمعه ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ ۰۷:۱۲
سلام جناب پارکی عزیزقشنگ بود کاش عکس را هم منتشر می کردید
جمعه ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ ۱۷:۲۹
سلام مجدددیروز عکس نبود الان هست خیلی هم عکس جالبیست
جمعه ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ ۱۷:۳۰
بر شیطون لعنت...دوباره برگشتم بالا و عکس نیست! 
 جمعه ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ ۲۱:۰۵
سلام برادر خوبم احسنت عالی بود موفق باشید
 دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۱۸:۱۰
سلام بزرگوارجاده ی زندگیتان سبز مهربان مانا باشید زیبانگار
 چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ۰۷:۰۱
پتکی کوبیده شدیک دو سه و فروخته شد قلبی به قیمت قرصی نان.(بداهه) تقدیم به شکوه شعرتان درودها استاد بزرگوارم با شعرتان گریستم حراج سیاه را  بسیار عالی محظوظ شدم هر چند با درد قلمتان جاودانه. افتخاریست خواندن قلم توانمندتان
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
سید هادی محمدی
شهرام بذلی 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
هزاران درودددددددد
کوتاه وزیبا وپرازحرف
احسنتتتتتتتتت
کاش کمی دلهایمان رامی شستیم
دیده ها که روزهاست نمی بینند دیگرسهراب!
بداهه
کو دلسوزی واقعن؟