من آمده ام

من تشنه به دیدارِسراب آمده ام             
دل تنگ از آمالِ بر آب آمده ام
ازطعنۀ خویش و محنت  بیگانه           
آکنده از احساس خراب آمده ام
با صورت پرچین و نگاه مغبون           
با موج به دنیای حباب آمده ام
با بازی روزگار و از دستِ زمان          
به درگه مرموز عذاب آمده ام 
با کولۀ  پر ز پاسخِ بی پرسش         
ده جورسؤالِ بی جواب آمده ام
از گرمی بی حسابِ صبحِ پائیز        
ازترسِ جوابِ بی حساب آمده ام
از جانب آن سمومِ طاقت فرسا        
به گوشۀ سردِ این جناب آمده ام
 محزون و ملول از نگاری کهنه         
در بسترِتازگی به خواب آمده ام
خسته شدم از کتاب تکرار خودم        
به عشق مرورِ صد کتاب آمده ام
از آبی آسمان و از رنگِ زمین            
از بامِ زمین تا بنِ آب آمده ام
از قعرِسکونِ شبِ تاریکِ رجا          
تا عرشۀ امید و شتاب آمده ام
آرام تر از صدای پای احساس          
رنگینترازرنگِ خضاب آمده ام
از بوی گل و گلاب آدم  نشدم           
افتاده به دنبالِ شراب آمده ام
بی حرف ، نیَم خبرۀ گوهر اما           
من درطلبِ گوهرِناب آمده ام