تقدیم به " شعر ناب " و سپاس از مهمان نوازی های شعر ناب و بانی نازنین شعر ناب استاد فرزانه و بزرگوارمان جناب فکری گرامی ...
................................................................................................................
من اینجا یم :
اینجا ، اصفهان ، اهواز ُ یا کرمان
و تو : بیرون ِ از ایران :
پاریس ، لندن وَ یا میلان
میان ِ ما :
چه کشورها ، چه دریاها
و بین ما :
چه کوه ها وُ چه جنگل ها
و من تنها ، وَ او تنها
و تو غمگین ُ افسرده
و دور از هم ، چه فرسنگ ها ...
کجا ؟ کی می توانستم
بدون ترس ُ بی دلشوره
ای شاعر ، برای تو ، غزل خوانم ؟
و با تو هم نشین باشم ؟
کجا ؟ کی می توانستم
که با یک شاخه ی گل
شعر هایت را بیارایم ؟
و یا با شعر خود
با تو ، چنین زیبا وُ با احساس
ندیده ، آشنا گردم ؟
عزیز من :
من و تو در کلاس درس ِ " شعر ناب "
مشق ِ عاشقی کردیم ...
و آسان ، بی ریا ، ساده
رفیق بی ریا گشتیم ...
من و تو
طعم شیرین رفاقت را
به بزم ِ " شعر ناب ُ بانی اش :
فکری دُردانه :
شلنگ انداز و پا کوبان
چشیدیم : شاعرانه
و با مهمان نوازی های شیرینش
به هم گل های قرمز
هدیه ها دادیم : مستانه
و ما همسایه های کوچه ی شعر و ادب
چنین جای قشنگ ُ دنج ُ زیبا را
قدر میدانیم : مردانه
و میگوییم :سپاست باد
ای ساقی ، ای عاشق
سفیر ِ شعرُ آواز ُ ترانه
آفرینت باد
که مارا
گرد ِ هم آوردی ُ هم آشنا کردی
پذیرا باش
سپاسم را
به یک لبخند ِ بی آلایش
از عمق وجود ِ خسته ی
این شاعر ِ گمنام ِ دلواپس ...
......................................................................................................................
زمستان 95 - منصور شاهنگیان
بگذریم ...
بار دیگر از تمام قلبم برایتان بهترین هارا خواهانم و یک دنیا ممنونم برای تقدیمی ارزشمندتان حق یار و یاورتان باد