جمعه ۷ دی
|
دفاتر شعر طاهره حسین زاده (کوهواره)
آخرین اشعار ناب طاهره حسین زاده (کوهواره)
|
خستوی .......
بابا جانم !
..............سلام ..............
سلام ِ پیشانی ام برتقدس ِ لرزِش ِ امواج ِ افق ِ دستانت...
به سبزگاهِ خاطره گویانی ِ تو
امروز سه شنبه ست ...
خستوی ام ... !
بابا جان چه خوب یادِ برق ِ چشمانت بود که
هر روز ساعت ها
پشت در می ایستادم به انتظارت
که محض ِ رسیدن
مرا برداری و ...
تا عرش ِ خوشوقتی ...
بالای سقفِ اتاق ببری
تا نار ِ نور بچینم از چراغ ...
بابا ...
می دانستی
که هر توسّلی روز ِ هفته ...
صبحگاه ِ طوافَم بر مربَّع ِ دل ِ توست ؟؟
فلق بین اش به عطای ِ الله
زودتر می رساندَم ساعتی را به موعِدکده ی دیدارِ فرشتگان
من هم که از خداخواسته ...
آن وقت است که
من و قدَم هایَم ... شوق شوق ...
در غزلسُرایی ِ آسمان ِ داوریژ بر عشق ِ خاکش ...
توشه ی دلتنگی ِ دیده و دل از برایت بابا ...برداشته
زود ....
سو سوی ِ خانه ی کودکی هایَم دَوان...
نفس نفس می کشم عطر ِ سلام ات را بابا جان ...
تا سَر ِ کوچه ی صدیق ...
به تماشای گنبدِ راز که رسیدم ..
آفتاب هنوز از پشتِ کوه نیامده ...
بارانپوش ...
می ایستم و ...
مِهر ِ تو را بابا ...
من می نوشم از صبا ارمغان جام ِ روشنی
پشتِ در ِ سپیدِ هزار زنگی ِ آه ...
مرمرین ِ یادها را گواه ...
می ایستم خاموش و ...
می بینند گوش های جانم که کَبِّرهُ تَکبیرَت
حتّی پس از جمع ِ سجّاده ات هم ... بپاست
نور به دستت ... چرخ ِ حیاطِمان
به پاسَت
برای حضور ِ ملایکه ...
تو سنگ فرش می بافی
از آب و جاروب و ...
عَنّاب رنگِ ذِکر .... ؟؟
بابا جان !
خوش به حال ِ آن غباران ِ کاشی نشسته ی حیاط
که هر سحر ...
آب می نوشند از دست و چشمان ِ دوست داشتن ِ تو
محو ِ دیدار ِ توام ... ساکت ...
پشتِ در ِ استقامتِ فدایَت ... .
بابا جان !
دیدگانم...قطره قطره ...
تعظیم ِ هماره بودنت را سلامند
از یگانه خدا انتظار
و برمی گردند به سمتِ پایانی ِ خویش ... امیدوار .
پی نوشت :
خستو / خستوی = مُعترف
مربع : مربع نوشتم چون سه ایهام دارد : به دل ِ بهاری پدر (ربیع ) و به کعبه که مکعب مربعی شکل است و خداکه در دلهای شکسته جای دارد و دل پاک که خانه ی خداست یقین .
|