می زَنَـد زنگ ِ در ِ خانه ی ما را ، پـیـکی
می دهد جعبه ء خود را تحویل
برق ِ چشمان ِ تَـر ِ کودک ِ ناز
دیدنی خواهد بود ...
مزّه ی تند ِ سوسیس ُ کالباس
اِنـد ِ حال است ُ کلاس
و کباب و ریحان
بی کلاس است ُ قدیمی ، ارزان ...
فست فود های سر ِ کوچه ء مـا
جعبه اش ، وای ، چه شیک است و قشنگ
خوشگل و رنگارنگ
اسنک ُ برگر ُ پیتزا ُ فلافل ، امشب
بود ، خوشمزه ُ چسبید به ما ...
مک دونالد ، با سُس ِ مخصوص
چشید ن دارد ...
من چرا با هوس ِ خود قهرم ؟
هوس ِ دوغ و کباب
نان ِ داغ ِ سنگک ... وَ سماق
جوی آبی در باغ
چای ِ لب سوز ُ نبات ُ سیگار
سـیـنی ِ پنج قُـل ِ پُـر ، نقش ُ نگار
سایه سار ِ دو سه ، بـیـد
نسترن های سپید
ماهی قرمز ِ حوض ِ پُـر ِ آب
شعر حافظ ، تار شهناز
نی هفت بند کسایی ... وَ بنان ...
گل ِ یاس ، شاعری با احساس
لب ِ یک باغچه ای
گربه ای زاغ و ملوس
دو ، سه تا ، مرغ ُ خروس ...
بُـرده ، هوش از سر ِ من ...
راستی :
چه کسی میداند :
من چرا هیچ ندیدم ، جایی
گربه ای زاغ و ملوس
یا که بی حال و عبوس
خواب باشد ، آرام
جلوی دکّـه ی پیتزای محل ؟
چه کسی میداند ؟
تو اگر میدانی ،
کن مرا هم ، آگاه
با ایمیلی ساده ...
چشم به راهم ، ای دوست ...
ای عزیز ِ هم نسل ...
...............................................................................................................................
اصفهان - منصور شاهنگیان