نگار گلعذارم

به نازِ چنگَت امشب ،خوش ، نَوا دارد سِه تارم

بزن مطرب که غم ها را ، به خاموشي سپارم

بزن مطرب که در سازت بسوزد جسم و جانم

به رقص  شعله ي  شمعت، چو پروانه دچارم

طنيني  از  نگاهت  را ، به   پژواکِ   دلم   ده

که   جانم  را  به  پاي  آن  نظاره  جا  گذارم

بزن  مطرب که  امشب در هوايت  بي هوايم

سبک  بالم  ؛ در آغوشت  پر  از  بوي  بهارم

بزن در شور دشتي تا که  رقصد آهوي مست

به    زيبايي    اندامت    ،  نگار    گلعذارم

  م مهر