میدوید گل سوی تو

سوی گلشن رو که رنگ گیرد گل از روی تو
پای در گل دارد ار نه میدوید گل سوی تو
سوت و کور و خالی از غوغا شده گلزارو باغ
خیل - خیل کوچید قناری در هوای کوی تو
رفته بودم من بحیرت که چسان پیدات کنم
سوی تو آرد خلایق را شمیم موی تو
من که عمری از عصای موسی میگفتم سخن
چون عصا خشکم زده از دیدن جادوی تو
ای فروغ روی تو روشنگر بستان عشق
میخرم نیش تا خورم نوش چند از کندوی تو