.........

درود برتمام دوستان عزیزم
ممنون که پای شعرم حاضرشدید
این شعر رو درکانالم قرارداده بودم ودوستی نقدش کرده بود ودرواقع اعتراض کرده بود که مگه عزاداری ولباس سیاه پوشین بده این واجبه وباید بپوشیم وکلی دلخورم بود که نباید اینگونه بگی سیاه پوشیدن هم واجبه وریا نیست ومن جوابشو اینگونه نوشتم وبد ندیدم اینجا هم بگذارم این جواب رو تا خدای نخواسته اگر دوستان عزیزم درسایت هم اینگونه شبهه ای درموردشعرم براشون پیش اومده رفع سوتفاهم شه....
اولن که این شعر عجله ای وبدون ویرایش بود ویکی دوجا یه مشکل کوچکی هم داشت که تشکر می کنم بازهم ازاستادمهر ابادی عزیزکه گوشزد کردندش ...........می دونم شعر اشکال هنوززیاد داره وبارمعنایی اش شاید بچربه برشاعرانگی اش اما گفتم که ادعایی در ایینی ندارم وفقط خواستم من هم کاری کرده باشم
دومن پوشیدن لباس مشکی درعزاداریها همیشه رسم بوده وحتی خودامامان ماهم لباس عزا می پوشیدن دراین مراسم وکسی منکرش نیست من خودم هم می پوشم وتمام خانواده وبایدهم بپوشیم..........
اما منظورمن دراین شعر این بوده که همه ظاهر رو سیاه وعزادار می کنیم اما
عزادارواقعی نیستیم اگر خوب دقت کنید من نگفتم کس یاکسانی اینگونه اند گفته ام همه ی ما وحتی به خودم هم اشاره داشتم اول شخص جمع به کاربردم وفک نکنم دیگه حرفی باقی مانده باشه وامرونهی هم نشده فقط یه درددل بوده شاعر به خودش ودیگران می گه ای کاش که همونجوری که لباسهایمان را سیاه می کنیم دلهایمان هم سیاه پوش غم مردم شود
وهردو خوبه که عزادارباشند هم ظاهر وهم باطن
وعزادارواقعی کسیه که فلسفه ی قیام امام حسین را واقعن درک کند
امام حسین برای امربه معروف ونهی ازمنکر قیام کرد برای دفاع ازحق برعلیه ظالمان شورید وبه دفاع ازمظلومان پرداخت
اما متاسفانه همه ی ما وبدترازهمه خودمن غرق درگناهیم وادعاداریم که شیعه ایم وعزادار امام حسین خودمونو اصلاح نکردیم امام حسین برضد یزید مفسد شرابخوار و فاسد قیام کرد اما هنوزهم بعدازسالها که گذشته ازقیام امام حسین معروف جانیفتاده و ما مردم وامت شیعه نه تنها اصلاح نشدیم بلکه روزبه روز ازخدا وشعائر دینی دورافتاده ایم وبه انواع بدعتها وخرافه ها دچارشده ایم بدترازقبل وبدترازحکومت بنی امیه متاسفانه وادعا می کنیم که غمخوارحسینیم
ای کاش راهش رادامه می دادیم ............
من درشعرم نگفتم بده پوشین لباس سیاه وگریه کردن ونذری دادن برای امام حسین بلکه اتفاقن برای زنده نگه داشتن یاد وخاطره ومظلومیتهای اهل بیت واجبه اما کافی نیست ؟!
کجا ی دین ما گفته اند که همسایه تون سرگرسنه برزمین بگذاره و
شما مدام نذربدین وسفره بندازین باید اول هوای اون همسایه ی فقیر روداشته باشیدکه کنارتونه وبعد سفره های بزرگ بندازین تا نذرتون هم قبول واقع شه وهوای هردوراداشته باشین وگرنه ریاکاریه که بدونی فقیری هست کنارت وکمکش نکنی اما برای نشون دادن خودت جلو مردم سفره بندازی
واتفاقن این شعرمن حکایتی داشت که اینگونه دست به رک گویی زدم
خانمی برام خیلی دردل کرد گفت ناراحتی اعصاب دارم وشوهرم طلاقم داده وبچه ام روباخودش برده چون مریضم همیشه نمی تونم کارکنم وفقط یه مستمری ناچیزی ازکمیته می گیرم برادرام پولداراند اون قدرکه همین دهه ی محرم دوروز نذری می دندوسفره ی بزرگی می اندازند که چهارپنج هزارنفر دورش می شینند اما چندماهه نیومدن ازم سربزنن بگندتوزنده ای یامرده؟
وخون گریه می کرد طفلک ازبی تفاوتی اینها .............
وبراستی آیا اینگونه نذری دادن فقط برای تظاهرو ریا نیست ؟!
مگه ازحال خواهرشان خبرندارند کاش اول هوای اونومی داشتند تانذرشون هم بهترمورد قبول میشد .........
کجا امام حسین راضیه به اینگونه عزاداری کردنا؟!!
ماداریم سر اهل بیتمونو کلاه می ذاریم یاسرخدارو یاسرخودمونو؟