دلگیرم به هوایت

دلگیرم به هوای تو

هوا هوای یارست

وآسمان پرستاره

نهیب تک واژه های نابت


بر دل محزونم


رنگ بغض گرفت


شراب چشمانت

غزل نواز


دریای آرامشم شد


ومرا به محفل


خویش خواند


وبه انتظار


زورق عشق


لحظه ها ناکام

ومحبوس

قطرهای ابر احساس شدند

قصه ی دلگیر هوای تو

با آشوب دریا


موج بی ریا

به خود گرفت


باز


صدای نفرین شده ی جغد

بر بالین


پراز هراس من


خواب را از چشمانم ربود


وسایه بر  چشمان قشنگت بست


وبا خندهایت همه  چیز را


ریخت به هم.


لمیا ۱۳۹۵/۶/۱۹