گریه هام دوای دردِ تو حضور بی نشونت
خنده هامو نمیبینی تو هجوم بغض سردت
توی تنهایی و غصه مهمونم چایِ و سیگار
واسه بودنت هیشه این تولد شده دیوار
عشق من منو صدا کن ، بی تو پاییزی و سردم
این دلو بزار رو طاقچه ، پُرِ غصه پُرِ دردم
واسه من نفرت و عشقو توی خنده هات خبر کن
شب بارونی من رو توی شعر خود سحر کن
تقدیمی به دختر درون آینه
دنیا حریفی 28/تیر/95
درود بانو دنیای عزیزم
ترانه ای با احساس بود
اما کمی نیازبه ویرایش داره
ترانه هم برای خودش قوانینی داره درست مثل شعر
گرچه وسواسی که درسرودن شعر هست شاید درترانه نباشه
چون بلاخره به مدد آلات موسیقی وکش وقوس دادن هجاها وزنش رو درست می کنند
اما هرچه وزن وقافیه رعایت شه ترانه زیباتر ودلنشین ترمیشه
دربیت اول قافیه مشکل داره ونشونت با سردت هم قافیه نیست وهمون اول شعر تو ذوق می زنه
بیت دوم هم مصراع دومش بازمعنایی اش ضعیفه و
من سردرنیاوردم که برای بودنت این تولد شده دیوار تولد چی تولد کی چه جوری تولد دیوارمیشه؟!!
بیت سوم هم خیلی مصراع اولش کلیشه ا ی وتکراری بود
عشق من منو صدا کن ، بی تو پاییزی و سردم
این دلو بزار رو طاقچه ، پُرِ غصه پُرِ دردم
وارتباط معنایی خوبی هم نداشت مصراع دومش چراباید دلتونو بذاره رو طاقچه ؟ اگه منظورتون نوازش کردن ودلگرمی دوباره است که اینم بارمعنایی اش ضعیفه
وبیت چهارمم همینطور
واسه من نفرت و عشقو توی خنده هات خبر کن
چرانفرتو عشق رو توی خنده هاش باید خبرکنه اگه بی یار پاییزی وسردین وازش می خوان برگرده دیگه نفرت چرا؟
جداازاینکه نفرت وعشق راتوی خنده ها خبرکردن بارمعنای درستی نداره
بایدیه دستی به سر وروی شعرتون بکشید دوباره
البته ببخشید کمی رک گویی کردم می دونم که ازنقدهراسی ندارین
موفق باشی نازنین