بهشت حوّا

سلامی و درودی از سر مهر و ادب خدمت معلمفرزانه و بسیار محترم سر کار خانم نیره ناصری بزرگوار و گرامی
مهربان بزرگوار با خوانش اثر زیبایتان یاد این دلنوشته خود افتادم که تقدیمتان می نمایم و از تمام قلبم برای شما و خانواده عزیزتان موفقیت خواهانم
وقتی تو را
چیدم
ترسیدم گفتم:
خدا
شدی حوا؛
خندیدم.
پ.ن
دیوانه ای غریبم ،برداشت از احساس ــ م آزاد است.!

هنوز سنگ شرمندگی


سنگین بر سینه آدمی


جُرمش به دنیا آمدن


پاداشش رفتن


درودخواهری
بسیارزیبا بودوتاثیرگذار

بغض حوا
با بوی سیب هم
آرام نمی شود تا
آغوش آدم نباشد...آلاله سرخ...تقدیمت استاد مهرم

شعرزیبایتان هم ژرف و ماندنی

آه اگر حوا سیبی نمی خورد
خانم ناصری ، شاعر احساس ها... اولا که زیباترین تصویر را برای اثر ارزشمندتان انتخاب کرده اید.
آه اگر حوا...
امان از دل آدم...
این قصه کهنه و این زخم کهنه که هر دم سر باز می کند و بیرون می ریزد خون دل ...
خانم ناصری از زاویه ای که شما به موضوع نگاه کردید حقیقتا من غافلگیر شدم... آه اگر حوا سیبی نمی خورد
این حرف را باید رویش بیشتر از اینها فکر کرد...
باور عموم بر این است که حوا وسوسه کرد و آدم سیب را خوردو بعد به حوا هم داد...
اما در این اثر ، آدم از مرکزیت خطا کمی دورتر ایستاده و دورتر نگهداشته شده...
زیبا بود و اثر گذار و درود بر شما

.

درودبرشما. بسیارزیبا بود بانوی بزرگوار .

................ ................
درود بانوی فرهیخته ی شعرناب
نگاه تاز ه ای به داستان قدیمی ادم و حوا و بسیااار زیبااا بود .
دستمریزاااد نازنین
............... .................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:
تاجری پسرش را برای آموختن «راز خوشبختی» نزد خردمندی فرستاد. پسر جوان چهل روز تمام در صحرا راه رفت تا اینکه سرانجام به قصری زیبا بر فراز قله کوهی رسید. مرد خردمندی که او در جستجویش بود آنجا زندگی می‌کرد.
به جای اینکه با یک مرد مقدس روبه رو شود وارد تالاری شد که جنب و جوش بسیاری در آن به چشم می‌خورد، فروشندگان وارد و خارج می‌شدند، مردم در گوشه‌ای گفتگو می‌کردند، ارکستر کوچکی موسیقی لطیفی می‌نواخت و روی یک میز انواع و اقسام خوراکی‌ها لذیذ چیده شده بود. خردمند با این و آن در گفتگو بود و جوان ناچار شد دو ساعت صبر کند تا نوبتش فرا رسد.
خردمند با دقت به سخنان مرد جوان که دلیل ملاقاتش را توضیح می‌داد گوش کرد اما به او گفت که فعلأ وقت ندارد که «راز خوشبختی» را برایش فاش کند. پس به او پیشنهاد کرد که گردشی در قصر بکند و حدود دو ساعت دیگر به نزد او بازگردد.
مرد خردمند اضافه کرد...


اما از شما خواهشی دارم. آنگاه یک قاشق کوچک به دست پسر جوان داد و دو قطره روغن در آن ریخت و گفت: در تمام مدت گردش این قشق را در دست داشته باشید و کاری کنید که روغن آن نریزد.
مرد جوان شروع کرد به بالا و پایین کردن پله‌ها، در حالیکه چشم از قاشق بر نمی‌داشت. دو ساعت بعد نزد خردمند بازگشت.
مرد خردمند از او پرسید:«آیا فرش‌های ایرانی اتاق نهارخوری را دیدید؟ آیا باغی که استاد باغبان ده سال صرف آراستن آن کرده است دیدید؟ آیا اسناد و مدارک ارزشمند مرا که روی پوست آهو نگاشته شده دیدید؟»
جوان با شرمساری اعتراف کرد که هیچ چیز ندیده، تنها فکر او این بوده که قطرات روغنی را که خردمند به او سپرده بود حفظ کند.
خردمند گفت: «خب، پس برگرد و شگفتی‌های دنیای من را بشناس. آدم نمی‌تواند به کسی اعتماد کند، مگر اینکه خانه‌ای را که در آن سکونت دارد بشناسد.»
مرد جوان این‌بار به گردش در کاخ پرداخت، در حالیکه همچنان قاشق را به دست داشت، با دقت و توجه کامل آثار هنری را که زینت بخش دیوارها و سقف‌ها بود می‌نگریست. او باغ‌ها را دید و کوهستان‌های اطراف را، ظرافت گل‌ها و دقتی را که در نصب آثار هنری در جای مطلوب به کار رفته بود تحسین کرد. وقتی به نزد خردمند بازگشت همه چیز را با جزئیات برای او توصیف کرد.
خردمند پرسید: «پس آن دو قطره روغنی را که به تو سپردم کجاست؟»
مرد جوان قاشق را نگاه کرد و متوجه شد که آنها را ریخته است.
آن وقت مرد خردمند به او گفت:
«راز خوشبختی این است که همه شگفتی‌های جهان را بنگری بدون اینکه دو قطره روغن داخل قاشق(کنایه از عمر) را فراموش کنی»
در پناه حق

با درود بانو بسیار عالی موفق باشی

درود بر شما استادبانوی گرامی
زیبا بود و بهرمند شدم
خوشحالم که دوباره شعری از شما خواندم

اگر حوا نبود
سیب از درخت نمی افتاد
و آدم نمی خورد
مادرم مرا از بهشت بیرون کرد
قرار است پدرم
بر گرداند ..



درود بر شما بانوی گرامی
زیبا سرودید

زنده باشید

عالی بود دستمریزاد
شیوا و زیبا

درود بر بانوی ناصری عزیز و گرامی
سروده ای زیبا بود لکن اگر اجازتی باشد وقت را مغتنم دانسته و اجمالاً مطلب را بجهت حمایت از آن دو بزرگوار بطریقی دیگر بیان میدارم آنگونه که مشهور است مکانی بالاتر و والاتر از فردوس برین در دو عالم موجود نیست . عاشق آنست که از همه چیز بگذرد و آنرا فدای مقدم یار نماید و اینگونه بود که آن دو عزیز از جنت و تمامی شوکتش بگذشتند و با عمل خویش ثابت نمودند که یار خواهند ولاغیر . وما اولادان حریصانه و ملتمسانه چنان چنگ بر گردن دنیا انداخته که غیر قابل توصیف و از طرفی دیگر متأسفانه شاهد بر این میباشیم که بهشت و زیبائیهایش ارجح تا زیارت معشوق . عارف شیرین سخن و لسان الغیب حضرت حافظ میفرمایند

پدرم روضۀ رضوان به دو گندم بفروخت
ناخلف باشم اگر من بجویی نفروشم
پایدار و شادکام باشید :

درود بر خواهر مهربانم
بسیار عالی و با احساس
چقدر قشنگ بود خیلی خوشم اومد

سلام سرکار خانم ناصری عزیز
خیلی هم قشنگ و فلسفی

برقرار باشید

سلام
بسیار خوش حالم از اینکه شعر زیبای شما را خواندم و باید افرین بگویم به شما و فکر زیبایتان

زیبا بود

حرفی برای گفتن نیست جز:
درودهاااااااااااااااااااااااااا استاد
دعوتید به جرعه ای از نوشته ایم که نقد زیبای شما را میطلبد
مانا باشید

سرکارخانم ناصری، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.....................................................................
معروفست که:( حرف ، حرف می اورد.......)...اینکه آدم وحوّا....سیب خوردند ویاگندم....ویا(هرچیزِ دیگر)...مهّم نیست...چون درروایات داریم که: درختانِ بهشتی ، هرمیوه ای که اراده شود، تحویل می دهند...واین نیست که درختان ومیوه ها، تک تک وجدای ازهم باشند...یک درخت ، بنابردرخواستِ فردِ بهشتی، می تواند هم، سیب برویاند وهم .......(هرمیوه ی دیگری).....مهم این است که خداوند ، ( که دراسماءِ نیکویش، شکّی نیست....).....ویکی ازانها مقتدربودنش می باشد، می خواست و، می دانست که چنین خطایی....ازمخلوقش سرخواهد زد......بنابراین ،اراده اش برآن بودکه..... ، غرورِ آنها رابشکند، وبه اوبفهماند که ،یک لحظه غفلت از(ما).......(یعنی خدئاوند)......
برایت دردِ سرسازخواهد شد(که این اولّین امتحان بود).........وهم ، راهِ توبه رابه او بفهماند (که اگرخطانمودی، باتوبه می توانی به سوی مابازگردی)...
درست مثلِ مادری که اگرکودکش ،خطایی بنماید ، به شکلی،..... تنبیهش می نماید....وهم ، اولّین کسی ست که اورادرآغوش می گیردو....نوازش می نماید.........(که تکبّر« نه به معنای مصطلح»، مخصوصِ خدای «متکّبر» است).....(سوره ی محشر)......وامّا ، چه سُروده ی بابرکتی....که همه رابه اندیشه واداشته است......وازخصوصیّاتِ شعرِ خوب.....برانگیخته شدنِ افکاراست.....دستمریزاد.

نجم نیّر را درود
زیبا مینویسد بانو
آفرین ها برشما

درودها بانو
از خواندن شعرهایت اصلا خسته نمی شوم
زیبا می سرایید.

بسیار دلنشین بانو نیره

درودها سرکار عالی
بسیارزیبا و ژرف با قلمی فاخر

درود و هزاران آفرین خواهر گرامی
بسیار بسیار زیبا و سرشار از احساس سرودید
احسنت بر شما و کلام گهربارتان...

بسیارعالی
احساسی زیبا ودلنشین دارید خواهرم
درودتان باد



بیتی از یکی ازغزلهای قدیمی ام را تقدیم شما می کنم



آخر این آدم آدم شده هم می فهمد
سیب ممنوعه فقط لذت چیدن دارد

عرض ادب و سلاااام
بینهایت هنرمندانه است با موسیقی معنوی و لفظی
احسنت و احسنت لذت بردم
.................................................
چه تفاهمی
هنوز سنگِ شرمندگی
سنگین ، بر سینه ی آدمی ،
جُرمش به دنیا آمدن ؛
پاداشش رفتن
هزاران افرین استاد ارجمندم

درود بر شما....بسیار زیبا و با احساس سرودید

مدهوش ترینم همه از خواندن این شعر

درود بر شما

سلام و درود خواهر خوبم بانوی بزرگوار
به زیبایی شعرتان ببالید
زیبا ، رسا و عمیق است

عالی بود
دستمریزاد

درود بر شما و بر کلام و احساس شما ...

درود بر شما بانوی ارجمند سرکار خانم ناصری هم شهری عزیزم
چه بگویم جز اینکه به احترام قلمتان تمام قد بایستم و هزاران آفرین تقدیم نمایم

سلام

درود بر شما بانو ناصری عزیز

\"آدم و حوای دیگری ساخته اید !!!

بسیار زیبا و امروزی

درود ها برشما شاعر ه ي توانا درك خوبتان از نظام آفرينش ستودنيست پاينده باشيد

سلام بانو ناصري خواهر عزيز و بزرگوارم
خيلي خوب بود خيلي بي تعارف بخصوص دو بند اخرش محشر...
ممنون

درود بانوی بزرگوار، زیبا و متفکرانه بود، استفاده کردیم.
اگر رفتن، پاداش آدم نبود، تا ابد شرمنده گناهانمان بودیم.