زیبا گلِ نرگس

به مخموران شود ساقی، اکر روزی بود باقی


زِ عالم می کند با این، دو خمّ ِ می پذیرایی............

درود بزرگوار
بسیار زیبا و شورانگیز
زاد روز فخر عالم امکان
عدالت گستر جهان
حضرت امام زمان(عج) مبارک

سلام بزرگوار . موید باشید

با سلام استاد بسیار عالی

درود بسیار

فراوان درودتان باد

حلول ماه رویت را دلِ امّیدوار من
نشسته منتظر عمری، به زیر چرخ مینایی

سلیمانی

درود برشما جناب استاد جعفريان پيروزباشيد

................... .....................
درودهااا استاد عزیز
بسیااار زیبااا و معطر بود این سروده
عیدتان مباااارک

شايد آن روز که سهراب نوشت:
\"تا شقايق هست زندگي بايد کرد\"
خبري از دل پر درد گل ياس نداشت
بايد اينگونه نوشت:
هر گلي هم باشد، چه شقايق چه گل پيچک و ياس
زندگي بي مهدي
زندگي با غم‏هاست...
................... .....................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

منصور عمار از رهگذری که سرای قاضی بغداد در آن بود عبور میکرد. در خانه باز بود. منصور جلو در ایستاد و بدرون منزل نظری افکند. دید سرائی است بس وسیع و مجلل . داخل منزل شد و تمام قسمتهای آنرا با دقت نگاه کرد. توجه منصور به اطاقهای مفروش ، ظروف عالی ، غلامان و خدمتگزاران متعدد جلب شد و حیرت زده آنهمه خودآرائی و تجمل را نگریست سپس آب وضو خواست . یکی از غلامان آفتابه بزرگی را پر کرد و نزد او برد. منصور در نقطه ای که قاضی بغداد میدید نشست و آغاز وضو نمود ولی دستها را از بازو شست و پاها را از زانو. قاضی گفت ای منصور این چه اسراف است که میکنی و چرا اینهمه آب را بهدر میدهی ؟ منصور گفت ای قاضی تو که زیاده روی در آب مباح را اسراف میخوانی درباره این سرا و بوستان با این همه تجمل و اسباب که خدا میداند پول آنها از کجا آمده است چه میگوئی ، آیا اسراف نیست ؟ تو که احتیاجاتت با یک منزل کوچک و دو خدمتگزار برآورده میشود چرا اینقدر زیاده روی میکنی و اینهمه و بال را بردوش میکشی ؟
قاضی از سخن منصور بخود آمد، از عیب اخلاقی خویش آگاه شد، زندگی آمیخته به اسراف را بر هم زد، و از آن پس روش معتدلی در پیش گرفت ...

جوامع الحکایات ، صفحه 201

احسنت بخوی نرگسینت

درود بر شما
بسیار زیبا سرودید

درود بر شما

درود بر شما

سلام


خوش آمدید

سپاسگزارم