دلخوش عشق مجازی نشود ،شعر ترم

بی تو این شعرو غزل ها همه بی تفسیرند
لحظه ها پشت همین خاطره ها میمیرند

عاشقان چون ورق زر غزلت می جویند
تا که صد آیینه در آینه در تصویرند

شاعران پشت چلیپای تو دل می بازند
عاشقان پیش مسیحای تو جان میگیرند

با تو یک خواب زمین برکت گندم دارد
بسکه کنعان دو چشمان تو بی تعبیرند

بی تو درباغ غزل اشک چکاوک ها نیز
سر احساس تو با رایحه ها درگیرند

جان طوفان زده ها چشم به ساحل دارند
دل به دریا زده و بسته ی یک تقدیرند

برسر کوی نگاهت دلمان قافیه باخت
بخدا نوقلمان گرد تو بی تقصیرند

نه عزیزم بخدا فتح دلم کاری نیست
کلبه های دل ما تپه ی بی تکبیرند

تا کجا اشک قلم بدرقه ی راه کنم؟
به خدا اشک قلم ها همه دامنگیرند

دلخوش عشق مجازی نشود،شعر ترم
کین چنین عشق به درگاه تو بی تاثیرند

خاطراتم همه از فاصله ها بی رنگ ... و
لحظه ها پشت همین خاطره ها میمیرند

حسین  دلجووو
از حضور سخاوتمندانه و مهتابی تک تک فرهیختگان و بزرگواران و عزیزان ،در پست های قبلی ،بی نهایت ممنون و سپاسگزارم