عشق زمینی نمیخام

از خدا میخواهم از فکر تو بیرونم کند

یا به جای عشق تو سم وارد خونم کند

لحظه ی هجرانِ تو بُردَ از کفم صبر و قرار

کاش میشد یک شبه بیچاره مجنونم کند

درد دوری را نمیخواهم به وللّه حاضرم

دست و پایم را ببندد غرقِ جیحونم کند

سی زمستان طی شد امّا من ندیدم یک بهار

حق ُّ ندارد عمرِ رفته گر که ملعونم کند؟

من ندارم طاقتش درمانده حالم درک کن

میشود آید اجل بیرون ز گردونم کند

هیچ ترسی هم ندارم ازنکیرو
منکرت

گر که جسمم او بشوید یا که مدفونم کند

راضی ام حتی بیاید بر مزارم لحظه ای

میشود با سوره ای تا حشر مدیونم کند