تا مادر ما هست

تا مادرِ ما هست شَبَم را سحری هست
در ظلمت شب نورِ رُخَش چون قمری هست
در محضرِ مادر غم اگر شعله وَر آید
در هَر غَمِ جانسوز ، امیدِ دِگری هست
می سوزم از این غصه که با بودنِ مادر
هر لحظه غمی نو به دلِ ما گذری هست
هرگز ستمی بیشتر از این نشناسم
در خانه ی ما ، مادرِ ما را خطری هست
با ضربه ی کین مادرِ ما نقش زمین شد
روزی که غمش در دلِ هر با خبری هست
در پشتِ درِ خانه شکست آنچه نباید
آثارِ شکستن به در و میخِ دری هست
از نوگلِ نشکفته ی او هیچ نپرسید
زیرا که فقط خاطره ی مختصری هست
چندیست که شادی به دلِ مادرِ ما نیست
هر لحظه ی عمرش گذرد ، دردِسَری هست
با هَر دَمِ او آه شود همره و همسو
در بازدمش ناله ی جانسوزتری هست
ای "عبدِ" خداوند ، دعا بهرِ شفا کن
از رحمتِ حق بهرِ دعایت اثری هست