نور از زندگی سانسورهِ تا بگی :
میبینم آسِمون وُ با رنگِ واقعی
از درکِ دنیاتَم حتّی عاجزی !
بَس که غَرقی توو این فانتزی
بیـا بیـرون ! از این رویایِ گُـنـگ
تَـوَهُّـمِ رفــــاه ، توو دنیایِ مُــــد ؟
نمی بینی همه مُدِلَن توو دنیایِ تو ؟
با یه ماسکِ مسخرهِ از رویایِ خود
توو شــــهر گم میشَن ، پُر میشَن از تُهی
تشخیص نِمیدی دشمن وُ از خودی ...
که نَقشَن ، همهِ پشتِ نقاب رفتن
مثه آفتاب پرست زیرِ رنگا دَفنَن
حالا هِی بگم ، خودت وُ به خواب بزن
لـعـنـتی یه تَلَنگُر به نقاب بزن !
بیدارشو ! بِبین توو شهرِ مومی
همه تماشاچی ، مثه تئاترِ رومی
آدم که نـه ، فقط یه رُلِ پوچی
باید نـقـــــش ، بازی از صحنه دورشی ...
***
مـــــــن ، یه شکافَم تویِ قرنِ بی ریشگی
باید بِشکَنَم این حلقه یِ شیشه ای
بیرون بزنم از باتلاقِ پُـرِ کوروکودیل وُ
منفجرشَم از حقیقتـــــــ ، عِینِ چِـرِنـوُبیـل !
بلکه بیدارشی ، از خوابِ غفلت ...
***
می ترسی از پوشیدنِ کفشام
که حتی ، پاهامَم دارَن بویِ الهام
یه الهـــــام که بلندشی از جات
بِکَّـنی دل از قِید وُ بَندات وُ
بشنوی فکرم از بینِ حرفام
که شعـــرام مثه زنگِ اِنشان :
سفیــــــــدی یا غرقِ رنگ ؟
جنگ بَرا صلح یا صلح واسه جنگــــــــ ؟!
جَوابِ اینا راهِت وُ می سازه
یه ایده یِ تازهِ توو ذهنِ بازِت
که پنهون نَشی پشتِ خنده یِ دلقک وُ
دَرجا نَزَنی مثلِ مترسک وُ
خط بِزَنی شبایِ رَفـتَه رو
وَرَق بِزَنی بَرگایِ دَفتَروُ
رَد کُنی جنگـــــــ ، گلوله وُ سُرب
بِرِسی به صبح به قصه یِ صلح ...
***
چون مـــــــن ، یه شکافَم تویِ قرنِ بی ریشگی
باید بِشکَنَم این حلقه یِ شیشه ای
بیرون بِزَنَم از باتلاقِ پُـرِ کوروکودیل وُ
منفجرشَم از حقیقتـــــــ ، عِینِ چِـرِنـوُبیـل !
بلکه بیدارشی ، از خوابِ غفلت ...
***
درود ارمین عزیز
عالی بود
انگار یاس داشت برام می خوندش
واقعن زیبا ومتفاوت