چرا‌شاعر‌شدم

چرا‌شاعرشدم
اینرا‌تو‌میدانی
ازآن‌لحظه‌که‌با
چشمان‌زیبایت
مراکردی‌اسیر‌خود
ولی‌اکنون‌بده‌پاسخ
توای‌بیرحم
مرا‌حاصل‌چه‌گردیده
ترا‌هرگز‌نمی‌بخشم
مگر‌من‌بی‌وفا‌بودم
پشیمانم‌پشیمانم
تو‌قدر‌عشق‌پاکم‌راندانستی
وحالا‌وقت‌مردن
یادمن‌افتاده‌ای‌افسوس
تمام‌آرزوهای‌مرا
برباددادی‌تو
کلاست‌بود‌پابرجا
فقط‌درس‌تنفر
بی‌وفایی‌بوددرچشمت
برودیگرترا‌هرگز‌نمی‌بخشم
جهنم‌جای‌زیباییست
فریب‌ناز‌چشمان‌ترا
دیگر‌نخواهم‌خورد
خداحافظ‌‌خداحافظ