تلخند

سلام سیده بزرگوار شعری پر درد و تاثیر گذار از شما خواندم برای شما سیده گرانقدر دلسوز بهترین هارا از خداوند منان خواهانم

روی دیوار مهربانی


کنار ایستگاه،


آویزان می کند


پالتویی رنگ و رو رفته،بدون دکمه


روی میخ


دستان زنی که می خندد


برق النگوهایش بر درد!


درود نازنینم
عالی بود
زیبا وبا احساس وتاثیرگذار

ارتفاع نگاه ها
آن قدر زیاد است
که دیوارمهربانی هم
خشونت فاصله را
کم نکرد!!
بداهه افراغ اندیشه

درود بانو
بسیار زیبا و شورانگیز
مبین مشکلات جامعه

درود بر خواهر خوبم اثری زیبا و فاخر میهمانتان بودم
دست مریزاد
به دل نشست
پاینده باشید و برقرار منتظر شعرای بعدیتون هم هستیم

همه آدم ها گاهی از شدت درد می خندند
به درد یا دلیلش
اما درد سر جای خودش
بی لبخند
بی دلیل
فقط هست ...چون گویا باید باشد
تا ما
به هم نگاه کنیم
تا ما
متوجه هممدیگر باشیم
خانم رحیم زاده از نگاه متعهدانه شما به مسائل اجتماعی همیشه آموخته ام .
برقرار باشید و درود بر شما

سلام و عرض ادب

هر کاری می کند دلم
شاید پنهان کند
بغض این درد و غم
باور نکرد روزگار
هم درد و هم بغض
خنده های دخترک
نه کم کرد
النگوهای آن زن دگر
درد رفت باز
روی درد
شادی هم شادتر
دخترک تند تند تر
یکبار دیگر گریه کرد

سلام
نقاشی زیبایتان را خواندم

سرکارخانم رحیم زاده، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.............................................................................
هردو، می خندند،وهردوهم(بر دردمی خندند)......
مقایسه ی تلخی ست درعینِ زیبایی بیان.......
یک بارخدمتتان عرض کرده ام که،(سپید های) شما واقعاً (هدف) دارند.
و...............فقط(دستمریزاد )ودیگرهیچ............بهترازاین نمی شود.

...‌‌‌‌........ ....‌‌.......
درود مهربانوی عزیزم
بسیااااار زیباااااا بود
مرحبااااا به اندیشه و ذوق سرشارتان
......... ..........
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

حکیم ژاپنی در صحرایی روی شن ها نشسته و در حال مراقبه بود. مردی به او نزدیک شد و گفت مرا به شاگردی بپذیر!
حکیم با انگشت خطی راست بر روی شن کشید و گفت: کوتاهش کن.
مرد با کف دست نصف خط را پاک کرد.
حکیم گفت برو یک سال بعد بیا.
یک سال بعد باز حکیم خطی کشید و گفت کوتاهش کن.
مرد این بار نصف خط را با کف دست و آرنج پوشاند.
حکیم نپذیرفت و گفت برو یک سال بعد بیا!
سال بعد باز حکیم خطی روی شن کشید و از مرد خواست آن را کوتاه کند.
مرد این بار گفت: نمی دانم و خواهش کرد پاسخ را بگوید.
حکیم خطی بلند کنار آن خط کشید و گفت حالا کوتاه شد.

این حکایت فرهنگ ژاپنی ها را نشان می دهد.
نیازی به دشمنی و درگیری با دیگران نیست. با رشد و پیشرفت دیگران شکست می خورند. به دیگران کار نداشته باش کار خودت را بکن

درود بر آلاله جان عزیزم

شعری زیبا در عین حال دردناک از شکاف فاصله ها

بسیار اثر زیبایی است مرحبا

سلام عرض ادب

یخ زده، در دستان زیبا دخترکی که


دوچشم شهلایش


می خندد بر درد!


درد تلخی را به زیبایی به رخ کشیدین

بسیار عالی و واقعیت تلخ

چقدر زیبا درد رابا شعر به تصویر می کشید
آفرین بر شما

درودها
بسیار زیبا
نگاهی عمیق به نگرش های کوتاه بعضی از ما آدم ها

درود ها ابجی خوب و بزرگوارم...زیباست و دردآلود...دردهای دوستی کجا دردهای پوستی کجا...

درد
همان کلمه بی صدا
که از دو طرف یکسانست

دیدگان کودکی
از درد
بر دستهای زنی
لبخندمی زند
که پالتوی بی دردی
هدیه می گیرد

استاد عزیز بانو سیده ی عزیز دستمریزاد
خوشحالم از شما میخوانم و لذت میبرم
ومهمتراینکه می آموزم

سلام استاد مهربانم
شاعر گرامی و خواهر گرانقدر
************
دستان زنی که می خندد
برق النگوهایش بر درد!
خیلی پر احساس و پر التهاب
با خنده به درد ، آه به دل میکاری و بس
این جزا تور امی رسد امروز و فردا
*******
بسیار با احساس و زیبا سرودید
دستمریزاد

سلام
میدانستم شیشه های دودی شاعری از داخلش بیرون معلوم میشود و کسی هم ما را میبیند و شعری میگوید....ممنون.
.....نامه دختر گل فروش به خانم الاله سرخ
سلام
بر مهربانی ها

باسلام بانو بسیار عالی سروده‌اید موفق باشید

دستان زنی که می خندد
برق النگوهایش بر درد!

درد تکراری ولی روایتی بدیع...
تصویر سازی عالی بود
پاینده باشید

احسنت خواهر گرامی
بسیار زیبا تلخی را به تصویر کشیدید...

سلام
دست مریزاد
به دل نشست

دستان زنی که می خندد

برق النگوهایش بر درد


بی نظیر بود
دوست واستاد عزیز

درودهامهربانو.عالی بودتصویرتلختان...دلتان همواره بهاری

سلام سرکار خانم رحیم زاده عزیز
بسیار زیبا بود
درود بر هدفتان

سلام و درود برشما خواهر فرهیخته ام
شعرت زیباست
اما غمناک وتلخ
وتلخ تراینکه واقعیت دارد

اگر از من بپرسی درد را
برای معنی کردنش
تو را با خود خواهم برد
به تمام زندگی
به اوج رنگ باختن های عمر
سلام سیده بانو شعرت غمنامه ای است گر چه واقعی ولی ستودنی
خواهری مهربان لذت بردم
مانا باشی

درود خواهر مهربانم

خیلی زیبا و تاثیر گذار و ارزشی قلم زدید

حقیقتا چند لحظه مرا به فکر فرو برد

قسمت پایانی شعر را خیلی دوست داشتم

سلام بر خواهر عزیزم
قلمت متعهدانه رقم زد این دردنامه را .
کاش دیوارهای مهربانیمان مرز نداشت .

سلام دوست گرانمایه

چه پارادوکس دردناکی

همواره بسرایید

سبز و توانا

درود برشما استادبسیار بسیار زیبا وبااحساس ......تلخی ایام .....پیروزباشی

درود بر استاد رحیم زاده
چه زیبا و تاثیر گذار درد فقر به تصویر کشیده شده
آفرین بر شما

روی دیوار مهربانی


کنار ایستگاه،


آویزان می کند


پالتویی رنگ و رو رفته،بدون دکمه


روی میخ


دستان زنی که می خندد


برق النگوهایش بر درد!

درود و افرین
حقیقتا زیبا سروده اید

سلام ....

بسیار بسیار عالی .....درودتان باد ./

به به
دوباره قسمت شد بخونم و لذت ببرم
مشتری پروپا قرص اشعار اجتماعی هستم در هر قالب و هر زبانی
درود برشما

کاش روزی بیاد که هیچ دردی نباشه

درود بر شما.......

سلام و دست مریزاد
یاد این شعر مرحوم اوستا افتادم :
از درد سخن گفتن و از درد شنیدن
با مردم بی درد ندانی که چه دردی است
لحظه هاتان پر ِ بی تابی باد

درود فراوان به سیده بزرگوار سرکار خانم رحیم پور
بسیار زیبا حقیقتی را ماهرانه به نظم
کشیده اید ؛ ایکاش روزی برسد شاهد
چنین وضعی نباشیم که آن هم با ظهور
نور چشممان ممکن خواهد شد
الاهم عجل لولیک آمین

دستان زنی که می خندد


برق النگوهایش بر درد!



عالی بانویم،
درود بر قلم زیباآفرین شما