من آریایی مسلمانم....

درود برادر بزرگوارم کشتیی
شعرزیبایی بود
البته دوستان نظراتی داشتند که من موافق نیستم
با انها
من این اشکال راوارد نمی دانم که گفتند فضاسازی مناسب نشده و اسلام وآریا باهم منافات دارند
کجا اسلام با اریا مخالفت داشته ویاداره
کجای اسلام به تمدن ما توهین یا اهانتی کرده
که باهم دشمن باشند ماهم درواقع اریایی هستیم
وهم مسلملن واین اصلن باهم هیچ گونه منافاتی ندارد

وبه نظرمن شما خواستید درواقع پیوند صلحی ایجادکنید بین ایران الان وایران باستان واسلام وآریا که متاسفانه بعضیا با تعصب نابجا دارند بین این دو جنگ ودعوا برپا می کنند
وخواستید دوستی برقرارکنید بین اریایی بودن ومسلمان بودن
وبسیارزیبا هم بیان کردند منظورتونو واین کاربدی نبوده
باتوجه به عکسی که بالای نوشتشون هست
به راحتی میشه
منظورتونو رو ازشعر فهمید وجبهه گیری نداره این سروده
چون نه بد اسلام راگفته ونه بد آریا را
هیچ کدام رانفی نکردید که دوستان به مخالفت پرداختند
وبه نظرمن زیبا بود

موفق باشید برادرخوبم
احسنت
آریایی بودن یک مسلمان
یا یک مسلمان اریایی بودن خیلی هم عالیه
وباهم منافاتی نداره
بلکه خیلی هم خوبه که هم ازیک نژاد برترهستیم
وهم مسلمانیم ودررکاب ائمه
واونجایی هم که گفتید حجاب خواهرم چادر ودوستان جبهه گرفتندهم اصلن این ایراد وارد نیست
چون شما که جمله ی امری نکردید که حجاب حتمن باید چادرباشه
گفتید حجاب خواهرم چادره خیلی ساده
فقط شاید ازلحاظ ساختاروشکل ظاهری وزیبایی وپردازش جمله هاکمی ضعف داشته باشید
وبهترازاین هم می توانستید بیان کنید
ماناباشید برادربزرگوارم

درودبرتمام دوستان خوبم
به عنوان یکی ازمدیران افتخاری سایت
همه ی شماررابه صبر وارامش
ومتانت درگفتاردعوت می کنم
اینجا محلی برای بحث ونقدونظره
همه مون بایدحرفامونو بزنیم
ولی حق نداریم به همدیگر خدای نکرده توهین کنیم
که باعث دلخوری یگدیگرشویم
شعر ویا هیچ چیزدیگری ارزش لطمه زدن به دوستیهامونو نداره
هرکدوممون دارای نظرات و
عقایدی هستیم که برای خودمون قابل احترامه
درسته اختلافاتی داریم
اما بایدمواظب شخصیت همدیگرهم دراین راستا باشیم
اختلاف نظر عیب نیست
اما حمله به یکدیگر وزیرسوال بردن شخصیت همدیگر
اصلن درشان یک ایرانی واون هم شاعروادیب نیبست
ممنونمممممممممممم

درود جناب کشیتی عزیز
سروده بسیار زیبا و شورانگیز
پیشنهادی که به دوستان دارم و خود بیشتر اوقات به آن عمل میکنم
اجتناب از نقد معنوی است
در سایت های مجازی شاعری معمولا سروده ها نقد معنوی نمیشوند
چون نوعی خود سانسوری بدنبال دارد
پس لطفا تا حد امکان از این کار اجتناب شود بهتر است
اما در مورد عربستانی های سوسمار خور:
به گمان کمترین رب جلیل بار امانت را روی دوش بشر دو پا گذاشت و 123999 پیامبر فرستاد بلکه آدم شوند و نشدند و هرکدام به پرستش چیزی مشغول گشتند
از همه گیج تر این عربستانی های بی مروت بودند که علی رغم در جوار انبیا بودن با خرما بت میساختند و می پرستیدند و بعد هم میخوردند
رب جلیل حضرت ختمی مرتبت را به میان این سوسمار خور ها فرستاد به امید اینکه سربراه شوند و چون بدترین مخلوقات هستند سر براهی آنها راه را برای دیگر انسانها هموار تر مینمود که متاسفانه نشدند
و همان عرب جاهلیت باقی ماندند و حتا بدتر و پیرو ابوجهل گشتند
و همانگونه که قبلا بچه ها را میکشتند تا زمان حال هنوز میکشند و عادتشان شده است
در این میان ایرانیان اهل بیت عصمت و طهارت را محترم شمرده امامت آنها را پذیرفته و رستگار شدند
تا کور شود هر عربستانی که نتواند دید
خرم و خوش باشی

این برای اولین بار است که تیک نقد را میزنم:
آریایی بودیم و یکتاپرست، اسلام آمد، ریشه های یکتا پرستی داشتیم و دلایل دیگر پس پذیرفتیم و مسلمان شدیم... این خوب بود یا بد ؟
بد بود از آنجا که فرهنگ نابمان در فرهنگی بی خِرد تحلیل رفت!
همه ی پیامبران الهی نسبت به شرایط و سنت های حاکم در منطقه شان، شرع را شیوع دادند... یک نمونه: برای عرب جاهل (6سال در کشور قطر زندگی کرده ام پس از دیده ام میگویم نه شنیده) موجودیت زن صرفا برای خالی کردن آب کمرست! به خدا که حتی به زنی با چادر و پوشیه هم رحم نمیکردند! همین الان هم اگر زنی بخواهد به مکه (خانه ی خدا!!!) برود باید حتما همراه مرد داشته باشد، فکر میکنی چرا؟!؟ حالا با فرض اینکه پیامبر در ایران نازل میشد به جای عربستان، زن اجبار یه چادر داشت یا پلک مردان حجاب زنان بود؟ بگذریم...
از منظر دیگر هم باز بد بود از آنجا که یک امپراطوری به اسم اسلام به فنا رفت! عرض کردم به اسم اسلام! خلفایی که آمدند با اسلام حکومت کردند یا با همان خریت پیش از اسلام؟ ایرانی که به یک سوم از جهان شناخته شده در آن روزگار حکومت میکرد، ایرانی با 7000 سال قدمت، امروز باید به آمریکای 400 ساله التماس کند که مرا در جهان بپذیر! اینها فقط مشت نمونه ی خروار از عوارض ورود اسلام بود...
با اسلام مخالف نیستم، جامعه ی ایرانی اسلامی هم میتوانست خوب عمل کند اگر واقعی بود! اسلامی که صرفا به عنوان یک ایدئولوژی برای رسمیت بخشیدن به حکومت کاربرد دارد مشخص است گند میزند به همه ی ارزش ها و باورها!
پس خواهشا با اطلاعات و دانش کافی در مسائل اجتماعی سیاسی تاریخی درباره ی اینگونه موارد بنویسم و بگوییم و به اشتراک بگذاریم...

سلام بر نابیان ناب و آقای کشیتی
خداوند در آیه ی 13 سوره ی الحجرات می فرماید :

یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ
ترجمه : اى مردم! ما شما را از مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یكدیگر را بشناسید، همانا گرامى‌ترین شما نزد خدا، با تقواترین شماست، همانا خدا داناى خبیر است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

پیام‏ها:
1- مرد یا زن بودن، یا از فلان قبیله وقوم بودن، ملاك افتخار نیست كه اینها كار خداوند است. «خلقنا، جعلنا»
2- تفاوت‏هایى كه در شكل و قیافه و نژاد انسان‏ها دیده مى‏شود، حكیمانه و براى شناسائى یكدیگر است، نه براى تفاخر. «لتعارفوا»
3- كرامت در نزد مردم زودگذر است، كسب كرامت در نزد خداوند مهم است. «اكرمكم عنداللّه»
4- قرآن، تمام تبعیض‏هاى نژادى، حزبى، قومى، قبیله‏اى، اقلیمى، اقتصادى، فكرى، فرهنگى، اجتماعى و نظامى را مردود مى‏شمارد و ملاك فضیلت را تقوا مى‏داند. «ان اكرمكم عنداللّه أتقاكم»
5 - برترى‏جویى، در فطرت انسان است و اسلام مسیر این خواسته‏ى فطرى را تقوا قرار داده است. «انّ اكرمكم عنداللّه أتقاكم»
6- ادّعاى تقوا و تظاهر به آن نكنیم كه خدا همه را خوب مى‏شناسد. «علیم خبیر»


قرآن مرجع تمام اندیشه های ماست .شما می توانید یک آریایی مسلمان ،یهودی ،مسیحی و...باشید ولی انسان با تقوا باشید . هر قومی در روز قیامت با رهبر خود محشور می شوند و میزان ثواب و عقابشان طبق آموزه های دینیشان سنجیده می شود . هر دینی داشته باش فقط انسان باش .
سگ اصحاب کهف روزی چند
پی نیکان گرفت و مردم شد .

استاد عجم گرامی
بنده هم با نظر بانو نصیر پور موافقم
ایشان با پیام خصوصی از بنده هم خواستند که نظر بدهم که پیامشان هنوز در آرشیوم هست و ظاهرا به بیشتر کاربران پیام خصوصی داده اند که این گمان در انسان به وجود می آید که خدای ناکرده در پی هدف دیگری باشند برای آگاهی از عقاید دیگر دوستان که امیدوارم این گونه نباشد .
بنظر حقیر اگر این بحث بهمین بسنده گردد و ادامه پیدا نکند اصلح تر است چون بحث های عقیدتی به هیچ کجا راه نمی برد و در نهایت هم باعث کدورت و دلخوری دوستان از یکدیگر می شود.
از طرفی بنده ایشان را جوان خوش ذوقی در سرودن می دانم .
معمولا اشعار عقیدتی اگر در سایت نقد نشود بهتر است و درست که ما همه مسلمانیم ولی عقایدها با یکدیگر متفاوت بوده و برای هرکس عقایدش تا زمانی که به دیگری لطمه نزند محترم است و هیچ کس هم حق توهین ومخالفت با عقیده او را ندارد.
بنده هم بر اساس همین موارد است که به گذاشتن گل و بلبل روی اشعار دوستان اکتفا می کنم و نظری نمی دهم واگر ایشان از بنده با پیام خصوصی نظر نمی خواستند بنده هم این کار را نمی کردم ، چون از این دست اشعار را می خوانم و لذت نمی برم ولی هیچ نظری نمی دهم .
برقرارباشیبد.

باسلام خدمت دوست عزیز و سرو گرامی جناب کشیتی
نقد1
مقوله نقدی ادبی موقوله پیچیده ای است-
از دیدگاه دستوری
معنایی
تاریخی
ادبی
استعاری
مذهبی
و.... به نظرمن شعر شما اگرچه مضمونی بسیار شاده دارد ولی آمیخته گی فراوان دارد

دفتر نقد ها
-نقدی بر شعر / من یک آریایی ملسمانم/ نوشته دوست عزیز جناب کشیتی
مقدمه: باید به صراحت گفت که در دانشگاه های ایران رشته و میان رشته ای بنام نقد وجود ندارد- ونقدادبی محدود به همان چند واحد دانشگاهی است که دانشجویان رشته های ادبی و.. با آن آشنا میشوند و بیشتر نقادان ادبی ایران کسانی هستند که با بهره گیری از استعداد وتوانایی خود یا دستورات وانتصابات ... وارد این گود شده اند.
شعر جناب عالی از زوایه ودیگاه های مختلفی قابل نقد و بحث بررسی است از جمله
زیباشناسی-
سبک شناسی
روان شناسی
مذهبی
تاریخی
سیاسی
...
از نظر سبک شناسی که گرچه شعر به سبک شعر سپید نوشته شده ولی لایه های از سبک های ادبی ادبیات وشعر قدیم در آن نمایان است از جمله ردیف و قافیه و سجع های زیبا و دلنشین
از نظر تاریخی
به نظر بنده شعر دچار نوعی به هم ریختگی ذهنی و آشفتگی روانی است- آریایی مسلمان- که خود نوعی ترکیب در این حوزه است زیرا ما تا بحال مسلمان ایرانی شناخته بودیم ولی آریایی مسلمان خیر – پس در آن صورت باید کرد مسلمان- ترک مسلمان و ترکمن مسلمان هم داشته باشیم
از نظر مذهبی نویسنده سعی کرده همه تاریخ تشیع را در یک صفحه بیان دارد – که کاری ناشدنی و موجب گم شدن وتشویش ذهن خوانده میشود.
از نظر سیاسی
که میتواند بیشترین خطر را متوجه شعر و ادبیات نویسنده کند .وارد شدن در حوزه سیاست است که می تواند ضربه را به ماهیت اثر وارد نماید.
در پایان بدون جبهه گیری مشخص سیاسی به نویسنده محترم پیشنها می نماید از وارد کردن حوزه سیاست در آثار خویش خودرای نمایید
با احترام حسن بذرگری(آیین)94/11/11