عشق زمینی!

درود گرامی
با بانو وافر گرامی موافقم
بعلاوه لحن و مفهوم ناخوشایندی در پاره ای مصاریع مشاهده میشود
\"ای که پنهانی

من بدهکار توام..

شادم..

که با واژه مضاف این توام..

شادم که معروفم..

من شادم ولی حالم پریشانست..

پریشان از همین بازیه واژه..

از همین واژه واژه..واژه واژه، واژه هایم در وجودم لجنی ساخته از جنس همان مرداب..

که ببرد آن آبگینه کودکی هایم..

ای کودکی..

ای مرگ عقل..

ای پیر دانا..

که زمان داناییت را در پس واژه رشد به لجنزار کشید..

من ازین اهل هنر بیزارم.\"
آیا این ابیات صراحت دارند یا کنایه اند؟
لطفا گزینه نقد را فعال نمایید
تا اساتید وارد شوند
و شعر شما زیبا تر و دلنشین تر شود
خرم و خوش باشید

درود بر شما

درود
زیبا بود
جسارتا بعضی مصرع ها خروج از وزن داشتین و بعضی مصرع ها تغییر وزن
به هر صورت بهره بردم
در پناه یگانه مهربان

سلام و درود
حظ بردم از این سروده زیبا

زیبا بود

درود بر شما گرامی

سروده زیبایی است آفرین بر شما کمی نگرش در وزن هم زیباترش خواهد کرد
پیروز باشید

؟؟؟؟؟؟؟؟/

حسی شبیه طغیان و شورش در این اثر قابل لمس بود . تا جائیکه در بعضی از سطرها عنان کار را از دست اندیشه کاملا گرفته می شد و شاعر بر سمند احساس به تاخت در هجوم به واژه ها مکس نمی کرد.
صداقت اثر را اصلا مورد تردید قرار نمی دهم اما به این اصل معتقدم که خواننده و شنونده معمولا و اغلب عین احساس شاعر را در هنگام خواندن اثر ندارند. و شاعر باید این فرصت و امکان را به خواننده بدهد و این حق را به مخاطب و شنونده بدهد که کم کم وارد شعر شود و گام به گام باورش کند . پس نباید تمام بار احساس درونش را شاعر به روی دوش خواننده و مخاطب بگذارد. چون فقط اوست که این حس را دارد و دیگران تازه از راه رسیده اند و نیاز به زمان دارند تا همراه شوند.
اثر شما را با احترام خواندم و یقین دارم مدیریت و تقسیم عادلانه سهم بین احساس و اندیشه کلید درخشش آثار شما خواهد بود . به امید موفقیت روز افزون شما دوست عزیز و شاعر گرامی ... درود بر شما