صد روز

سردار افشار گرانقدر بحث سیاسی ممنوع استاد بزارید عاشقی کنیم بی خیال فرجام وووو فعلا هیچی بدار نیست بچه های زرنگ و دانشمندان خوب وطنمان هر لحظه بخواهند در کوتاه ترین مدت همه را بر می گردانند دوهفته ای بمب اتمی تحویل اول و اخر هر صهینویستی بی شرف و فرزندان ناخلف تکفیر یشان می دهند غمتان نباشد استاد خدا با ماست

درود بزرگوار
سروده بسیار زیبا و بجا
موثر

استاد شعرت خوب بود .خودم ازانتقاد خوشم میاد منتها ازانتقاد برجام خوشم نمیاد .البته این نظر من است .اما صاحب قریحه ای توانا می باشی استادم.درود برشما

دروووووووووووودها بر برادر گرانقدرم

سلام و درود
حظ بردم از این سروده زیبا و دوست داشتنی
زنده باشید

سلام وعرض ارادت استادیزدی گرانقدر
دست گلتان بی بلا
بسیار زیبا وبا معنا
لذت بردم
ضمناا همچنان دلتنگتان هستیم ومشتاق دیدار مجدد
شادزی

درود بر استاد خوبم
عالی بود مثل همیشه

سروده زیبائی بود
هر چند میلیاردها دلار خرج این بساط شد ولی اگر توافق نمیشد سرمان را بیشتر باید خم میکردیم.

سلام بزرگوار
درود بر شما
عالی

حسم میگه یه ذره بد بینانه به موضوعات سیاسی اخیر کشورمون نگا کردید استاد
تازه خیلی کارا انجام شده که به عقل این حقیر درست بوده مثل همون بازار شعر شما که دیگه قیمتا داره تثبیت میشه البته اخیرا تو این دولت
بحث خارج از موضوع شد استاد گرامی
ببخشید که پرحرفی کردم ولی شعرتون حرف نداشت مثل همیشه
مانا باشید

سلام جناب استاد
روزگاری در آلمان کشتی حامل پنیر در دریا غرق می شود و با کمبود مواجه می شوند یکی از ایرانی ها چند قالب پنیر خریداری می کند تا ذخیره کند و در هنگام ورود به منزل همسایه آنان نیز چند قالب پنیر را درون کیسه ای پلاستیکی گذاشته و از منزل خارج می شود و ایرانی از او ماجرای کمبود را می پرسد و آلمانی می گوید....

آری شنیده ام و چند قالب پنیر اضافی در منزل داشتم دارم می روم در فروشگاه بگذارم تا در این کمبود پنیر مردم کمتر دچار مشکل شوند !!

ای کاش تحمل سختی را داشتیم اما برجام را نمی پذیرفتیم و به سادگی پیروزی را از دست نمی دادیم.......

نیافته ام هنوز
دیواری
تا سایه اش را
تکیه دهم...
کج
جوش خورده است
شهری که
دست معمارش شکسته بود !

مسعود احمدی .
درودتان باد جناب یزدی عزیز

........................... .............................
درود بزرگوار
زیباااا بود
.......................... .............................
شیخ عبدالسلام بصرى با نسبت دادن كرامت و احوال غیبى به خود، جمعى را فریفته و در اطراف خود جمع كرده بود. براى فریب بیشتر مریدان، روزى در محراب مسجد بصره در حین خواندن نماز ناگهان گفت: كخ كخ ! مردم تعجب كردند.
شیخ گفت: من كه اینجا مشغول نماز بودم ، دیدم سگى داخل كعبه شده، با چخ گفتن، او را از آنجا بیرون كردم تا خانه را آلوده نكند. مریدان خوشحال شدند و آن را از كرامتهاى شیخ دانستند.
یكى از مریدان ، كرامتهاى شیخ را براى زن خود بیان كرد.
آن زن آگاه براى رسوا كردن شیخ قلابى، از طریق شوهرش روزى شیخ و مریدان را به مهمانى دعوت كرد و براى هر یك ظرفى از غذا و بر روى آن مرغى پخته گذاشت اما مرغ شیخ را در زیر غذا پنهان نمود.
شیخ عصبانى شد و گفت : چرا به من اهانت شده و ظرفى بدون مرغ آورده اى ؟
ناگهان آن زن زیرك و آگاه فریاد زد: اى كسى كه از مسجد بصره سگ را در كعبه مشاهده مى كنى ، چگونه جوجه را زیر مشتى برنج نمى بینى!!!؟

درود برشما بزرگوار
بسیار زیبا
هرچند با مضمون موافق نیستم و بهتر بود در دولت قبل سروده میشد
برقرار باشید

سلام استاد ارجمندم بسیار زیبا سرودید زنده باشید استاد
طوفان

مکن سُرخم به سیلی از نداری

سرِ خم پیش دشمن داده ایم ما
چه جناس زیبایی