عطش

خیلی خوب و زیبا سرودید گرانقدر لذت بردم گرانقدر

درود گرامی
غزلی ناب و زیباست

......................... ............................
درود بزرگوار
زیبا بود
......................... .............................
روزی لئون تولستوی در خیابان در حال قدم زدن بود که ناآگاهانه به زنی تنه زد
زن بی وقفه شروع به فحش دادن و بد وبیراه گفتن کرد!
تولستوی کلاهش را از سرش برداشت و محترمانه معذرت خواهی کرد
و در پایان گفت : مادمازل من لئون تولستوی هستم.
زن که بسیار شرمگین شده بود عذر خواهی کردو گفت : چرا شما خودتان را زودتر معرفی نکردید ؟
تولستوی در جواب گفت :
شما آنچنان غرق معرفی خودتان بودید که به من مجال این کار را ندادید !!!

جناب آقای شهزادِ عزیز،سلام علیکم.
..........................................................
خسته نباشید برادرگرامی.............
(اندم که مجنون ازعطش،بادس(ت) گریبان پاره کرد...
دقّت بفرمایید،حرف داخالِ پرانتز اضافی ست.....
من بودم چشمانِ تویک(عطش) ازجنس خدا........
کلمه داخلِ پرانتزباید چیزی مثل(عشق) باشد که هم ازنظرِ مفهوم( درینجا) زیباترست وهم ،اضافی ندارد.....
والبته مواردی دیگروکمی هم دربعضِ مصارع،محتوا....احتیاج دارد برپردازشی بهتر...
موفق باشید

چشم هایم را می بندم
تا مخفی شوی
می شمارم :
یک
دو
سه
.
.
.
.


یکی انگار
در قلبم
پنهان شده است !

مسعود احمدی
درودت باد

سلام بر شاعر گرامی
زیبا بود .
یاد شعر استاد افشین یدالهی افتادم.

چشمت شدم نه عقل بود و نه دلي
وقتي گريبان عدم با دست خلقت مي دريد
وقتي ابد چشم تو را پيش از ازل مي آفريد
وقتي زمين ناز تو را در آسمان ها مي كشيد
وقتي عطش طعم تو را با اشك هايم مي چشيد
من عاشق چشمت شدم  نه عقل بود و نه دلي
چيزي نمي دانم از اين ديوانگي و عاقلي
يك آن شد اين عاشق شدن دنيا همان يك لحظه بود
آن دم كه چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتي كه من عاشق شدم شيطان به نامم سجده كرد
آدم زميني تر شد و عالم به آدم سجده كرد
من بودم و چشمان تو نه آتشي و نه گلي
چيزي نمي دانم از اين ديوانگي و عاقلي
 

سلام ...

بسیار عالی..
درود بر شما ./