علی (ع) مولای عالم

علی مولای عالم بود/همیشه یار خاتم بود/که بعد از او، یتیمانش/ غذای دوش، ماتم بود/وصیت های پیغمبر/ دلیلی سخت محکم بود/که بعد از او علی مولاست/ولی یار علی کم بود/ علی ماند و گلش زهرا/که بر زخمش چو مرهم بود/ و بعد از رفتن زهرا/علی تنهاترین مولای عالم بود/علی حق بود و حق با او/ اگرچه در پس محراب، سلاح کفر محکم بود/ ولی باطل نمی ماند/ چو از اول همین قانون عالم بود/