انتظار

شبی طولانی
انتظاری جان فرسا
تا فردایی
که بیایی
با اعجازی مسیحایی
که نفسهایت
تکیه گاه بودنم باشد
وحرفهایی
که تجلی تقدس آیات سبز عشق وزیستن است
و آنگاه
که تعقیب نگاه رویا
آذین می بندد
امتدادسایه حضورت را
زخمی تر از همیشه
در انتظار تب آلود شبی دیگر
به امید فردایی
که باز بیایی
به نظاره جنون گریه هایم
تا طلوع آخرین ستاره
بیدار می مانم(بیمار می مانم)