گوشه نشینی

بعد از تو دگر کار منم گوشه نشینی است
عشق تو دروغ است هوس هست و زمینی است

بردی تو دلم محض خدا حفظ کن آنرا
از دست میانداز که آن کاسه ی چینی است

خط تو موازی شده با خط عبورم
دیدار دو این شاید در اینه بینی است

خواهم که نگویم غزل تلخ ، ولی کام
کرده است خدا حافظی با هر چه شیرینی است

بهتر که در این کنج قفس باز نشینم
تا دور زمان درهم و اوضاع چنینی است

گلها همه بر سنگ مزارند در امروز
حلوای شکر در سر هر کوچه به سینی است

از هر طرفی هجمه بیداد فراوان
آهم ز یسار است و غم و غصه یمینی است