چشمم روشن!

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر

آخرین اشعار ناب

چشمم روشن!
انگار قرن هاست
بیهوده طنّازی!
و
موهای طلایی ام را
پیشِ هر بی سر و پایی
پریشان می کنم؟!

قرن هاست  سایه ها را
به صلابه می کشم؟!

و
 سرِ تعظیم فرود می آورم
در برابر موجوداتی نا نجیب؟!

قرن هاست
به خاک دریا می افتم!
دریایی که
در رگِ نامحرمان جاری ست؟!

آی دریا!
دیگر بار عامَت نخواهم داد!
و در آغوشت نخواهم کشید!!
تا
 نازایی ات،
موجب انقراضِ  هیزان بِشَوَد!!:

چرا...؟

***

دیگر بر نمی تابم!؟

آی دریا!
دیگر خسته ام
خوابم می آید!

می خواهم!
سر بر شانه های
نحبف غربتم بگذارم
و در آغوشش غالب تهی کنم!

نه دیگر مو، پریشان نخواهم کرد
و از مَبدَا چشم های منتطرت
که به سیاهی می روند
بر نخواهم خاست!

شاید در یک غروب
غروبی سرد و منقبض!
باز خواهم گشت!

طلوعی که وارونه،
از شوق دیدارم برقصی!؟

***
پژواره

20/4/90
در غربت موهوم

***
(ملهم از شعر: چشم روشنی، خانم اعظم گلیان(گلی)

۰

شاعر درخواست نقد دارد