بندهارابه بادمی بستیم

بندها رابه باد می بستیم .

________________________________________
با لهای شکسته را دادیم ، دست تعمیر، تا پری رویید.
آنقدر درخزندگی ماندیم ، آخرالامر ، کفتری رویید.
قلب آرش ؛که درکمان افتاد ،آیه های نجات ،نازل شد
دانه دانه ،علم به بالا رفت،گوشه گوشه ،پیمبری رویید.
سالها،باکویرسرکردیم ،تاعلف زیرپایمان جوشید
چشمه ،راهی به قلب دریا برد،سروآمد،صنوبری رویید
دلمان را به هرکسی دادیم ،پس فرستاد،جانمان را خواست
بندهارا به باد می بستیم ،کاش هرجا که خنجری رویید
تاشقایق،به هرطرف رفتیم ،سیب و گندم فریبمان دادند
جای پونه ،گزنه بودو خار،جای لاله ، چغندری رویید!.
__________________________________
مریم شجاعی - به تاریخ همین دل گرفتگیها به قول اقای جعفرزاده بیشه کلات