سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        هوس و عشق

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۴ ۱۰:۵۹ شماره ثبت ۳۷۵۵۲
          بازدید : ۲۶۷   |    نظرات : ۳۱

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        هوس  و عشق ( اول)
        خوش  بر و رويي  جواني  پاك  بود        
                 نزد  او  الماس  همچون  خاك   بود
        ناگهان  در  دام  عشقي     كرد   پاي       
                 عشق  كور  آمد،  دل  وي  كرد جاي
        عشق  كور  يعني  هوا  يعني   هوس         
                عشق  كور   يعني  پرنده  در    قفس
        هر كسي  كو  سوي  آن  پرواز كرد       
                   زندگي  را   در    قفس   آغاز   كرد
        همچو  گردابي   ببلعد   هر     غريق         
                 ناگهان   بيند   كه   گويد  اي  دريغ
        فرق  بين  اين  هوس  با  عشق پاك         
                 نور باشد  عشق و آن ديگر چو خاك
        نور، جان   بخشد  به   راه    زندگي        
                 خاك ،    پوشاند    همه    فرزانگي
         گر  تو  را  عشق  آمد  و شد رهنما         
                 بهر    زخم     ديگران    داري    دوا
        قدر آن  مي دار  كه  آن از حق بود         
                  غير  از   آن   باشد  همه  ناحق  بود
        گر  تو  از  شوقي  به  ناپاك  آمدي        
                 آن  هوس  باشد  كه  بر  خاك آمدي
        گر هواي  سر  رُخي   دُردانه   داد        
                 بر  حذر از آن   که رخ   فتانه   باد
        آن  جوانك  در  هواي  وصل    يار        
                 سوي  آن  دلدار  شد  او    رهسپار
        گفت راز آن هوس با شور  و  حال         
                 دست  دامانش  گرفت  و  گفت  حال
        دخترك چون قصه  را  از  او شنيد         
                  بهر  صدق  آن   جوانك  نقشه چيد
        گفت  آري،  شرط  دارد  وصل   ما         
                 اين چنين شد نسل  ما در  نسل  ما
        آن  جوانك  گفت  از  روي   شتاب         
                  باز كن آن شرط خود بر اين شباب
        هر چه  گويي  آن  كنم  با  ميل  تو          
                  من  در آيم  زمره   اندر   خيل   تو
        دخترك  گفتا  كه  يك  سال    دگر          
                 شرط  خود  گويم   بيا   سال   دگر
        پس جوانك   رفت   تا   سال   دگر         
                  باز  گردد  سوي   او   بار      دگر
        چند  روز  از  ماجرا  بگذشت    كو         
                  سوي   بازار   آمدش  در  جستجو
        ناگهان  زيبا   رخي  چشمش گرفت         
                 دست  بر  دامان  وي دستش گرفت
        گفت  از   روي  تو  من    ديوانه ام          
                 گر  اجازت     شد   غلام    خانه ام
        گر  قبول  افتد  تو  را جان مي دهم          
                 هر  چه  دارم از وجود، آن مي دهم
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3